www.bonanza.pl

Kola

-Wiesz co Joe, spóźniłeś się trochę, wczoraj Betsy mi powiedziała, że przyjęła oświadczyny Terego Granta. – powiedziała Maria de la Vega.
-Hoss wniebowzięty raczej nie będzie. – odrzekł Adam.
Ledwo co skończył mówić, ktoś zapukał do drzwi, dziewczyna poszła otworzyć i wpuściła kolejnego gościa. Wszedł za nią 10-letni chłopiec z koszykiem pełnym kwiatów i postawił na stole.
Maria poszła do kuchni i przyniosła pudełko, które było wypełnione po brzegi ciastkami.
-To dla ciebie. – powiedziała – Dostaniesz jeszcze to… – wyjęła z kieszeni pieniążek -…jeśli powiesz kto ci to dał.
-Rob McGregor. – wypalił chłopczyk, gdy zobaczył złotą monetę.
Panna de la Vega wręczyła chłopcu pudełko ciastek oraz złotą monetę. Timmy Rins grzecznie jej podziękował, szybko schował pieniążek do kieszeni, a potem wybiegł na zewnątrz z pudełkiem. Maria poszła z powrotem do kuchni, przyniosła dwa mniejsze pudełka i wysypała całą ich zawartość na kwiaty.
-Odechce ci się zalotów pajacu. – powiedziała.
-Co chcesz zrobić? – zapytał się Joe.
-Sami zobaczycie. Tylko najpierw trzeba go znaleźć.
Wyszli z domu i pojechali do miasta. Rob McGregor stał oparty o barierkę, naprzeciwko biura szeryfa, otoczony gronem wielbicielek. Wszystkie dziewczyny się rozstąpiły, gdy mężczyzna podszedł w kierunku panny de la Vega.
-Wiedziałem, że przyjedziesz. – powiedział pewny siebie.
Z kancelarii pana Harisona wyszli jej ojciec, brat, pan Fisher oraz sam właściciel. W ich kierunku zmierzali Ben Cartwright wraz z Hossem, Clayem i Willem.
-Przecież prosiłem ją, żeby nie przyjeżdżała sama. – oznajmił oburzony Alejandro de la Vega.
-Nie jest sama, są z nią Adam i Joe. – zwrócił się do niego syn.
-To też przewidziałeś. – powiedziała Maria, na tyle głośno, żeby ją wszyscy usłyszeli i wsadziła na głowę Roba McGregora koszyk z różami.
Kiedy mężczyzna w końcu ściągnął ów przedmiot, wyglądał jakby wsadził głowę w gniazdo os, do tego cały czas się drapał, bo wszystko go swędziało, i bez przerwy kichał, a wszyscy, którzy akurat byli na ulicy śmiali się w najlepsze.

zorina13

Bardzo zabawne.
Cola a kiedy pojawi się element Zorro ,bo nie mogę się doczekać.

Camila

Ładnie go urządziła.
Co dalej?

Ewelina

Trochę złośliwa była, ale pewnie zasłużył. Czekam na dalszy ciąg.

Aga

Adaś zawsze od książki do rozwiązania wstążki Cool

.... tym razem kosmyk Wink

i powtórzę się - czemuż tak króciutko....

Kola

Cała rodzina Cartwrightów została zaproszona do de la Vegów na obiad. Była bardzo miła atmosfera. W pewnym momencie podeszła do stołu Tersea niosąc paczkę w rękach.
-Jesteś kochana, że pamiętałaś, dziękuję. – powiedziała Maria.
-Nie musisz dziękować, jesteś dla mnie, jak córka. – wyznała gosposia i wróciła do kuchni.
Wszyscy byli ciekawi, co jest w środku. Dziewczyna rozpakowała paczkę, w środku były trzy książki.
-Ta jest bardzo interesująca… – powiedział Adam, wskazując na jedną. - …ale i bardzo trudna.
-To może pomożesz mi ją zrozumieć. – odparła panna de la Vega. Adam chętnie zaoferował swoją pomoc.
Dziewczyna zabrała książki i ruszyła za nim do swojego pokoju. Joe podniósł się z krzesła i skierował swoje kroki za dziewczyną. Maria słysząc, że ktoś za nią idzie odwróciła głowę.
-Będziesz się tylko nudził. – zwróciła się do przyjaciela.
-W twoim towarzystwie nigdy się nie nudzę. – stwierdził Mały Joe.
-Chcesz mi powiedzieć, że tak nagle, zapałałeś miłością do książek? – zapytała go.
Mężczyzna cały czerwony na twarzy bąknął coś tylko pod nosem i z powrotem usiadł.
Gdy zamknęły się za nimi drzwi od jej pokoju, Maria odstawiła książki na stół, a sama podeszła do Adama, położyła mu ręce na piersiach i powiedziała:
-To na czym skończyliśmy.
Objął ją delikatnie w pasie, gdy patrzyli sobie w oczy, ich twarze stopniowo przybliżały się do siebie. Wargi były coraz bliżej... aż w końcu złączyły się w jedno. Pocałował ją delikatnie, ale namiętnie. To było jak magia. Dziewczynie w głowie szumiało, gdyby Adam jej nie trzymał najprawdopodobniej by upadła. Przybliżył ją do siebie tak, że teraz stykali się ze sobą ciałami i jeszcze bardziej pogłębił pocałunek. Maria zarzuciła mu ręce na szyję, a chwilę później osunęli się na ziemię, nie przestając się całować z wielkim uwielbieniem i rozkoszą. Ich pocałunki stawały się coraz bardziej chciwe i zachłanne. Nie miało dla nich znaczenia, że w każdej chwili ktoś może tu wejść i ich zobaczyć. Nie mogli się sobą nacieszyć. Z każdą chwilą ich pocałunki były coraz bardziej zmysłowe. Żadne z nich nie chciało się od siebie odrywać, ani tym bardziej tego przerwać.

Ewelina

I to się nazywa pomocą przy czytaniu książek Shocked

Bardzo interesująca i ... kusząca ... dobre ...

Aga

Adaś zawsze udzieli chętnie pomocy w lekturze Shocked

zorina13

Bardzo namiętne ale z Adasiem się chyba nie da inaczej ?
Co dalej ?

Aga

Jak tak Adaś książki czytał w collegu Shocked

to skąd on taki mądry Shocked

?

Ewelina

Pewnie czasem czytał je solo, bez towarzystwa, któremu objaśniał treść ... więc udało mu się to i owo przeczytać, stąd co nieco zapamiętał

Aga

Musiał chyba posiąść technikę szybkiego czytania... Bo co jak co ale Adam na pewno wiele czasu solo nie miał możliwości spędzać

Kola

-Mówię ci Ben, to jakieś wariactwo. – powiedział Alejandro de la Vega dwa tygodnie później, gdy on oraz jego dzieci byli w gościnie u Cartwrightów. – Ja rozumiem dwóch, trzech kawalerów, żeby wystawało pod oknem mojej córki, ale nie dwudziestu.
-To masz w kim wybierać. – zwrócił się Hoss do Marii.
-Z początku nawet mi się to podobało, ale teraz to już przesada. – odpowiedziała dziewczyna średniemu synowi pana Cartwrighta. - Joe pomożesz mi się pozbyć tego tłumu wielbicieli. – zapytała się przyjaciela.
-Pomogę. Tylko nie mam żadnego pomysłu. – stwierdził najmłodszy z braci Cartwrightów.
-Ale ja mam. Udawajmy parę. – wypaliła panna de la Vega. Joe zastanawiał się nad tym pomysłem. – Musiałbyś tylko… – zaczęła wymieniać rzeczy, które mieli być robić - …całować się, trzymać za ręce. – zakończyła swój monolog Maria.
-Co powiedziałaś? –zapytał, kiedy został wyrwany z zamyślenia.
-Trzymać za ręce. – powtórzyła ostatnią część zdania.
-Nie. To wcześniej. – rzekł mężczyzna.
-Całować się, ale nie żadne buziaki, tylko pocałunki. Co tak na mnie patrzysz? Nigdy nie byłeś zakochany. – reszta ludzi siedzących przy stole starała się powstrzymać od komentarzy na temat jego podbojów. – Trochę poćwiczymy, żeby wyglądało to naturalnie, a jutro urządzimy małe przedstawienie. – pociągnęła przyjaciela za rękę do drugiego pokoju i zamknęła za sobą drzwi. Po chwili dało się słyszeć:
-Jakoś mnie to nie przekonało. Spróbuj jeszcze raz.
Nastąpiła chwila ciszy.
-Tylko tyle. Sadziłam, że stać cię na więcej.
Znowu cisza.
-Włóż w to trochę więcej pasji.
Po raz kolejny nastąpiła cisza.
-Trzeba było poprosić Adama, jesteś beznadziej… – Joe przygwoździł Marię do framugi i całował ją z wielkim żarem i miłością, którą skrywał do niej przez te wszystkie lata. Drzwi się otworzyły, wylądowali na podłodze, a wszyscy z zainteresowaniem im się przyglądali. Jednak po chwili mężczyzna przerwał i odsunął się od dziewczyny.
-Jak chcesz to potrafisz. – powiedziała do niego zadowolona, Joe podniósł się i skierował do wyjścia. Za sobą jeszcze usłyszał – Tylko się jutro nie spóźnij.
Maria wróciła na swoje miejsce przy stole i stwierdziła:
-Wystarczyło wjechać mu na ambicję i od razu się postarał.
Wszyscy zaczęli się śmiać na to oświadczenie, a Adam włożył pod stół rękę i splótł swoje palce z palcami dziewczyny.

zorina13

Nie podoba mnie się zachowanie Mari -kocha Adama a prosi Joe ,by udawał jej narzeczonego ?
Jak może tak igrać z jego uczuciami ?

Ewelina