www.bonanza.pl

[Ewelina]

Może istotnie nie jest to najwłaściwsze słowo. Powiedzmy - mniejszy od starszych braci
Ja mam kłopoty z ich imionami. Aktorów rozróżniam, ale nie wiem, który jest Janek a który Bronek itd ... Właściwie dwaj nadal mi się mylą. Imiona i związki

[zorina13]

Janek to Pawlicki i on jest z Leną (Wiedłocha ).
To znaczy już nie jest bo go uśmiercili i było to najsmutniejsze wydarzenie w historii serialu.
Bronek ,Zakościelny jest związany z Wandą (aktorką ) która gra Różczka ,wcześniej te postać kreowała Maja Ostaszewska.
Pierwszym mężem Wandy był Karol ,Lukasz Konopka ,fantastycznie kreacja niejednoznacznej ,tragicznej postaci.
Michał to Kuba Wesołowski a ta postać przypomina trochę małego Joe -uroczy ,kochliwy ,odważny i porywczy.

[Ewelina]

Postaram się zapamiętać
W tym odcinku zabawne jeszcze było to, że Julia śpiewając aluzyjną piosenkę o polerowaniu "klamerek" napomykała o wysokim brunecie. Że ona marzy o tym, by właśnie pewien wysoki brunet to robił. Żywiołowej reakcji ze strony wysokiego bruneta nie zauważyłam. Joe był tak zapatrzony, że pewnie nie dosłyszał Ben i Hoss zachowali komunikat dla siebie

[Lidka]

Julia rzeczywiście była egzaltowana, to chyba taki sposób niektórych na pokazanie, że ma się talent aktorski - okazywanie tego także w sowim prywatnym życiu.

Przypadek Julii porusza kwestię, czy są lepsze i gorsze wymiary aktorstwa, czy aktorstwo jest tylko tam, gdzie gra się wielkie dramatyczne role, np. symbolicznego już Szekspira. Czy małe kabareciki, dające rozrywkę, a czasem i pouczające rady poprzez żart, są w czymś gorsze.
Julia miała talent do wesołych roli, a chciała za wszelką cenę być prawdziwą aktorką, a więc aktorką dramatyczną.

Losy kapelusza Hossa są rzeczywiście niezbadane, wygląda na to, że jest on zaczarowany (mógłby powstać o tym odcinek).

Zabrakło mi jakichś podziękowań na koniec dla Adama, w sumie wydaje się, że Julia dostała tę rolę w "Cygance", a zasługa to Adama, który poznał ją z odpowiednimi osobami.

W całym odcinku nie pasuje mi ten 'związek' Joe i Julii, nie wiadomo, o co w nim chodzi, jest jakby robiony na siłę.

No i mamy jeszcze trzy piosenki w tym odcinku, w tym pierwsza to nasza 'dawna znajoma' z odcinka o Abigail Jones (nie mylę się chyba?). Dziś ja dopiero doceniłam, będzie za mną chodzić teraz.

[Ewelina]

Ale piosenkę Early one morning bez porównania lepiej śpiewał Adam!!! Ona jest jeszcze śpiewana w odcinku Death and gone, ale ... tam słabo wypadła, bez wyrazu.
Julia Grant śpiewa ją raczej komediowo, jak parodię? na wesoło? W piosence o tych klamerkach tak jakby podziękowała Adamowi? A może to przypadek? W każdym razie nie jest to zbyt sympatyczna kobieta. Nie ma złego charakteru, nie jest złośliwa, ale egzaltowana, impulsywna i nieco egoistyczna. Chwilami mam wrażenie, że jej synek ma więcej od niej rozsądku. Ten chłopczyk jest bardzo dojrzały, ma rozsądek dorosłego człowieka, a jest jeszcze dzieckiem. To on myśli za nich dwoje, zastanawia się, czy im starczy na życie. Ona jest lekkomyślna, a powinna przede wszystkim myśleć o synku. Marzy o wielkiej karierze wielkiej aktorki dramatycznej a nie dostrzega, że synek jest zmęczony i głodny.

[Lidka]

Egocentryczka i egotyczka - to się zdarza wśród artystów, to że dzieci ich wychowują też.

A co do piosenki - nie twierdzę, że to było najlepsze wykonanie. W odcinku o zalotach do Abigail były dwa męskie wykonania, oba bardzo głębokie, nie umiałabym wskazać lepszego.
Dzisiejsze było rzeczywiście mniej na serio, takie z przymrużeniem oka, lekko dla flirtu - taka wersja też mi się podoba, choć szczerze mówiąc nie podobała mi się barwa głosu aktorki grającej Julię, ale do poprawności wykonania nie mogę się przyczepić.
Po prostu zadziałał 'efekt przeboju' - lubimy już znane piosenki, ta dziś już była dal mnie jak taki stary dobry hit.

[Ewelina]

I Adam i Hank pięknie ją śpiewali. Z uczuciem, lirycznie ...
A chłopczyk był bardzo fajny, aż mi go szkoda było, że miał tak niepewną przyszłość.

[Rika]

A mnie się Julia nawet podoba. Może nie tyle Julia, co jej pasja. Żarliwość i upór w dążeniu do celu. I to, że się nie poddawała, nie narzekała, nie biadoliła nad swoim losem wdowy, tylko pakowała wóz i ruszała szukać pracy. Nie tu, to gdzie indziej. To była samodzielna i odważna kobieta.

[Ewelina]

Radziła sobie. Dziecko też kochała. Robiła co mogła, żeby się utrzymać na powierzchni, ale możliwości kobiet w tamtych czasach nie były zbyt duże. I tak dobrze, że wyrwała się z saloonu ... no i miała marzenia. Jak dla mnie, to bywały sympatyczniejsze kobiety niż Julia. Jednak mogłaby bardziej liczyć się z synkiem. A ona go traktuje trochę jak dodatek do życia.

[zorina13]

Chyba ona bardzo młodo wyszła za mąż i została matką.
Zresztą to nie jest nawet kwestia wieku ale do rodzicielstwa ,trzeba naprawdę dojrzeć.

[Domi]

Oglądałam wczoraj.



Julia była zapatrzona w aktorstwo i nic innego nie liczyło się dla niej. Swoje ambicje przedkładała nawet nad szczęście swojego dziecka. Tommy'ego w zasadzie miło byłoby oglądać w Ponderosie, ale jego matkę - raczej nie.



Joe zaangażował się w związek nie zastanawiając, jak w tamtych czasach wyglądać będzie małżeństwo ze starszą o pięć lat kobietą. Myślę, że zafascynował go jej zapał do aktorstwa. Ona pewnie też coś do niego czuła, ale lepiej się stało, że nie pozostali razem.

[Isabella3]

Ja jednak nie polubiłam Julii. Mimo, że chciała dobrego życia dla swojego synka i była odrobinę zagubiona, przedkładała swoją pasję ponad wszystko. Dla aktorstwa gotowa była poświęć prawie wszystko.

[Domi]

Właśnie. Goniąc za tym nie byłaby dobrą żoną i Joe to wiedział...

[zorina13]

Jeśli dobrze pamiętam ona była dosyć egzaltowana i do końca nie wiedziałam ,kiedy ona naprawdę przeżywała coś a kiedy grała ..

[Domi]

Tak niestety, była egzaltowaną damą, która myślała tylko o aktorstwie... Trochę szkoda... mia łam wrażenie, że ten syn był mądrzejszy od matki...