www.bonanza.pl

zorina13

Czyli ,noworoczne ,bonanz-owe plany naszych chłopaków ..

Aga

Coroczne postanowienia

Bracia jak co roku zastanawiali się nad postanowieniami noworocznymi, a raczej uniknięciem kolejnego sprawdzania stopnia ich realizacji przez Pa.

-Wiecie, że to idiotyczne? -zaczął mały Joe. –Nigdy nawet nie zacząłem żadnego z postanowień, to męczące. A poza tym Pa co roku wyciąga te durne kartki i pyta: „No i co mały Joe znowu się nie udało” – Joe oklapł na sofę i zarzucił nogi na blat stołu.
-Mnie też nieszczególnie podoba się ten pomysł. –Hoss zgarnął kanapkę ze stołu i usiadł obok brata. –Wszak od lat nie schudłem nawet funta, a Pa co dwa miesiące pyta: ” I jak synu pracujesz nad postanowieniem? Do końca roku niedaleko, a efektów nie widać”
-A nawet systematycznie ci dochodzi kilka rocznie. –Adam spojrzał na brata marszcząc brwi.
-A ty?-Joe spojrzał na brata. – Kiedy zaczniesz pracować nad swoim postanowieniem synu,” –Joe przedrzeźniał ojca mówiąc tubalnym głosem.
-Co robimy? Pa znowu przeczyta nasze postanowienia i cały rok będzie nas cisnął. – Hoss westchnął ciężko.
-Mam pomysł. –ożywił się Adam. –Napiszmy takie postanowienia żeby Pa odechciało się nas męczyć.
-Czyli?
-Napiszmy postanowienia na odwrót. Ty Hoss napisz, że musisz koniecznie przytyć kilkadziesiąt funtów.
-Ale ja nie zamierzam….-protestował Hoss.
-Ale zafascynowany kulturą dalekiego Wschodu i masz zamiar uprawiać styl walki ku chwale obrządku sintoistycznego.
-Nie bardzo zrozumiałem. –Hoss przybrał najbardziej barani wzrok w swoim życiu.-Możesz powtórzyć?
-Czego nie rozumiesz Hoss. –Adam uniósł brwi. –od którego momentu?
-Możesz zacząć od „ale”
-Postanowiłeś wyjechać do Japonii uprawiać zapasy sumo. –uprościł Adam.
-Sumo? Nie znoszę surowych ryb i ryżu. Hoss spojrzał na swój brzuch.-Mam przytyć na tym paskudztwie? To gorsze niż ser, którego nie cierpię. Adam nie mówisz serio?
-Oczywiście, że nie. –Adam zamrugał oczami.
-No dobra, a ja?-przerwał Joe. –Od lat obiecuję ustatkować się i nie adorować więcej niż jedną pannę na miesiąc.
-Ty napisz, że zrealizujesz z końcem roku szósty sakrament święty.
-Czyli…? –mały Joe podrapał się w skroń.
-Kapłaństwo.
-Czyś ty oszalał!? –mały Joe poderwał się na równe nogi i złapał za serce. –Ok.! Zrozumiałem to podpucha, ale nie strasz mnie nawet w żartach.
-A ty Adam co napiszesz? –zainteresował się Hoss.
-A ja… w końcu ożenię się z Laurą Dayton.-Adam uniósł brew, zdziwiony, że słowa o żeniaczce przeszły mu przez gardło.

Braciom opadły szczęki. Nawet w żartach nie brali jej pod uwagę, a Ben próbował zniechęcać Adama do jego częstych wizyt u Laury. Chłopcy skreślili postanowienia na kartkach i z minami pokerzystów czekali na ojca.

* * * *

-Nie tylko nie to! –mały Joe zaprotestował teatralnie widząc Pa idącego ze słojem.
-Pa, nie jesteśmy za starzy na te zabawy? –Adam uniósł brwi ledwie obdarzając szklane naczynie, spojrzeniem.
-Nie chłopcy, zbliża się koniec roku. To czas podsumowania, to czas obejrzenia się wstecz i sprawdzenia ile udało nam się zrealizować z zeszłorocznych postanowień.
-Ale, Pa…-protestował Hoss.
-Wiem, wiem, nic wam się nie udało, ale nie zniechęcamy się chłopcy. Jesteśmy Cartwrights! –huknął Ben. –Wrzucamy karteczki.
Chłopcy posłusznie, umieścili liściki w słoiku ukradkiem mrugając do siebie.

-Mam nadzieję, że w tym roku…-pukanie do drzwi przerwało kwiecistą mowę seniora tego szlachetnego rodu.-Otwórz Joe.

W drzwiach stała Tshilaba prababcia Tirzy. Przypomniała o gościnności Bena i jego słowa o ponownym nawiedzeniu. Tshilaba była niska, szczupła i zaokrąglona w odpowiednich miejscach z wciąż ciemnymi włosami wokół pooranej zmarszczkami twarzy. Dziarskim krokiem minęła małego Joe i ściągnęła chustę. Mimo sędziwego wieku była całkiem ładną kobietą, ale jej podejrzliwe spojrzenie sprawiało, że nawet Cartwrightom przebiegał dreszcz po krzyżu.

-Wejdź Tshilabo… miło cię widzieć. –wyjąkał Ben a przed oczami stanęły mu straty po ostatniej wizycie pobratymców. –„Brak kilku mebli, prosiak, albo i dwa, kilka złych uroków…”
-Nie oszukasz Cyganki, a już na pewno tak starej jak ja. Ale nie martw się nie zabawię długo. Chcę tylko coś przekąsić.
-Ależ zapraszam, właśnie jemy kolację.- Ben ręką wskazał miejsce przy stole.
-Co to?-wskazała na słoik.
-Powinnaś wiedzieć jesteś Cyga…-reszta słów utknęła małemu Joe w gardle.
-A wiem, wiem, wasze nic nie warte postanowienia.
-Skąd wiesz? –Adam spojrzał zaskoczony.
-Bo wiem co planujecie i że co roku. –powiedziała.
-Skąd wesz co postanawiamy….eee….pewnie Pa ci powiedział. –mały Joe spojrzał spode łba.
-To oczywiste. –Adam uważnie spojrzał na cygankę próbując ją rozszyfrować. –Nie możesz wiedzieć co….
-Starej Cygance zarzucacie oszustwo? –zaśmiała się kobieta. –Niby skąd wiem, że co roku Ty będziesz się odchudzał . -wbiła palec w pierś Hossa, który siedział obok niej, a który omal nie udławił się kawałkiem mięsa.. -Ty wreszcie się ożenisz. –świdrującym wzrokiem spojrzała na bruneta. -A ty się ustatkujesz jak co roku. –uśmiechnęła się do małego Joe tak iż ten ostatni wzdrygnął.
-Od lat postanawiamy to samo, pewnie obiło ci się o uszy to i owo. –próbował zgadywać Adam.
-Więc pewnie nie wiem, że dzisiaj po latach zmieniliście postanowienia.

Chłopców zamurowało. Spojrzeli po sobie niezdecydowani. Tego nie powinna wiedzieć. Nawet Pa nie wiedział, że sobie zażartowali. W końcu wybuchli gromkim śmiechem. Postanowienia, z których koń by się uśmiał.

-Ale ….-Cyganka zawiesiła głos. –Skoro zakpiliście z losu….Tym razem jedno z waszych postanowień….SPEŁNI SIĘ. –dodała podnieconym głosem. -To bywajcie chłopcy. –Tshilaba wstała i szczelnie otuliła chustą.

Mimo, że Cyganki nie było od godziny, chłopcy jak skamieniali patrzyli w kominek, a w uszach brzmiały im ich postanowienia: MAŁŻEŃSTWO, KAPŁAŃSTWO, SUMO.

Koniec

Mada

Aga

zorina13

Było bardzo wesoło ,dopóki nie zjawiła się ta stara Cyganka i strasznie mnie korci byś to rozwinęła.

Gość

ADA

Aga, przeczytałam. Bardzo mi się spodobało. Very Happy

Skomentuję rano, bo teraz padam na nos. Confused

p.s. Ciekawe na którego z braci trafi zły los Laughing

Aga

zorina13

Adaś jest strasznie podstępny..

ADA

Ewelina

Będzie wesoło, jeśli Laura zniesie jakoś te kiepskie oświadczyny i radośnie przyjmie deklarację Adasia Very Happy

Wtedy to dopiero będzie się działo Laughing

Hoss jako zawodnik sumo? Pasuje ... Joe jako kapłan? Zakonnik? Trochę mniej pasuje, ale jakby został pastorem, to jedną żonę mógłby mieć ... ale dla niego to chyba za mało ... on lubi zmiany ... ale i pastorowi nie wypada .... trochę się braciom skomplikowało ... a Ben? Jakie postanowienia sobie wymyślił? I czy dotrzymał? Synowie mogliby to sprawdzić. Dorośli są ...
A całość bardzo wesoła ... z elementami metafizyki i horroru (Adam plus Laura) i pomysłowa Laughing

Aga

Dzięki koleżanki za komentarze, mam nadzieję, że Mada doczyta i odetchnie z ulgą Laughing

p.s. Ewelina trzeciego końca nie planuję, wierzymy, że Laura oświadczyn nie przyjmie Wink

Mada

Aga

Mada jakoś chciałam zgrabnie napisać o kurczeniu tego i owego ale brakowało mi słów Laughing

czyżbym miała uspokajać po raz kolejny i przedstawić najgorsze zaręczyny w wykonaniu najprzystojniejszego mężczyzny Nevady? Laughing

Kusicie mnie i chyba zacznę myśleć nad ostatnim, tym razem zakończeniem Shocked

Mada