www.bonanza.pl

Ewelina

Według mnie bardzo dobry film. Ukazuje mało znany kawałek historii polskiej emigracji. Dziesiątki, setki tysięcy Polaków wyjeżdżało do Westfalii, do Niemiec, jeszcze wtedy cesarskich, na roboty i nie ma bogatej literatury na ten temat. Właściwie chyba nie ma żadnej literatury, bo film nakręcono na podstawie pamiętnika jednego z tych robotników. Doskonała gra aktorów - między innymi Marka Bukowskiego, Artura Barcisia, Jana Frycza, no i wspaniała Bożena Dykiel jako ponętna i chętna wdowa. Niesamowity talent komediowy ma ta aktorka! Świetnie ukazana próba dopasowania się młodego chłopaka z poznańskiego do nowego środowiska, jego pragnienie społecznego awansu, brak zrozumienia u części rodaków, no i te kursy dobrych obyczajów!. Godna podziwu chęć pokazania Niemcom, że Polak nie jest od nich gorszy, że równie dobrze potrafi pracować a i kulturę osobistą i uczciwość też posiada. Bardzo lubię ten film, z przyjemnością go oglądam i za każdym razem odkrywam w nim coś nowego. Żeby nie było tak idealnie pokazuje on również i te ciemniejsze strony życia Polaków, brak polskich kobiet, gorsze traktowanie w pracy, no i te typowe "kawalerskie" problemy, pokazane trochę humorystycznie Smile

Mada

Strasznie długo polowałam na ten film. Po latach oczekiwań stacja Kino Polska zaczęła nadawać, ale w takich godzinach, że nigdy mi nie pasowało, w końcu się jednak udało. Very Happy

Moja determinacja wynikała z chęci zobaczenia młodego Marka Bukowskiego. Nie zawiodłam się, gra fantastycznie. W ogóle obsada jest mocną stroną tego filmu. Tylko zakończenie nie bardzo mnie usatysfakcjonowało, było takie niejednoznaczne. Zostałam z pytaniem: "I co dalej?".

Ewelina

To bardzo piękny film. oparty na faktach. Scenariusz powstał na podstawie wspomnień Polaka, który tam mieszkał i pracował. Oglądałam Kawalerskie życie kilkanaście razy ... Dla mnie to film kultowy. Jeśli chodzi o zakończenie, to zostali razem, pobrali się i albo w latach 1920-1922 wyjechali do Francji ( wyjechalo kilkadziesiąt tysięcy Polaków pracujących w zagłębiu Ruhry, jechały tam całe rodziny), albo wrócili w latach dwudziestych do Polski (mniej prawdopodobne), albo zostali.