www.bonanza.pl

ADA

Całkiem niedawno natrafiłam na książkę, która oczarowała mnie niemalże od pierwszej strony. Jest to Saga Sigrun Elżbiety CHEREZIŃSKIEJ młodej pisarki mieszkającej w Kołobrzegu.
CHEREZIŃSKA jest z wykształcenia teatrologiem. Debiutowała w 2005 r. napisaną wspólnie z Szewachem Weissem książką pt. "Z jednej strony, z drugiej strony", która jest jedyną literacką biografią byłego ambasadora Izraela w Polsce. Specjalizuje się w powieści historycznej. Saga Sigrun to napisana z epickim rozmachem powieść o życiu wikingów i jest pierwszą częścią cyklu Północna droga na który składają się jeszcze: Ja jestem Halderd ,Pasja według Einara, Trzy młode pieśni.
W Sadze Sigrun jest coś takiego, że trudno oderwać się od niej. To opowieść o kobiecie, której życie wypełnione jest czekaniem, namiętnością, codzienną pracą. Narracja książki jest niesamowita, wciągająca i bardzo wysmakowana. Dodatkowo ogromna dbałość o detale sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Polecam. Smile

Ewelina

Nie czytałam Sad

Ale chyba poszukam. Lubię książki o Wikingach. Mnie urzekła "Saga o jarlu Broniszu" Grabskiego. Też piękna, choć napisana bardzo dawno temu ...
A tak między nami, Kołobrzeg to piękne miasto. Jako dziecko jeździłam tam z moją Mamą na wakacje. Zapamiętałam przepiękne róże kwitnące w ogródkach willi ... niegdzie później takich pięknych róż nie widziałam ...
Zerknęłam na recenzje w Lubimyczytac i ... są różne, od pełnych zachwytu po krytyczne. Muszę przyznać, że te krytyczne zawierają wyjaśnienia mniej entuzjastycznego odbioru tekstu. Czy zasłużone? Trzeba będzie się przekonać Very Happy

ADA

W Kołobrzegu byłam jeden jedyny raz i też to miasto bardzo mi się podobało. Smile

A jeśli chodzi o Sagę Sigrun to Magdalena Gauer literaturoznawca powiedziała o tej książce tak:
"Opisowość nie nuży, wręcz odwrotnie - wciąga wyobraźnię czytelnika, włada jego czasem i nie pozwala zapomnieć o sobie. To książka, która rozrasta się w czytelniku jak drzewo. Nie jest typową sagą z aurą sentymentalizmu w tle, ucieka od banału, stroni od uproszczeń nie tylko fabularnych, ale i filozoficznych."
Natomiast Olga Tokarczuk napisała: "Ogromna erudycja i wyobraźnia autorki sprawia, że uczestniczymy w świecie absolutnie przekonującym - zmysłowym i detalicznym. To hipnotyczna uczta czytelnicza."

Elżbieta CHEREZIŃSKA napisała również: "Grę w kości" – pierwszą powieść o Piastach, oraz cykl "Odrodzone królestwo", a w nim: "Koronę śniegu i krwi" (akcja toczy się w Polsce, w epoce rozbicia dzielnicowego) oraz wydaną w ubiegłym roku "Niewidzialną koronę".

Mada

ADA, opisy brzmią ciekawie. Sprawdzę w bibliotece, czy mają cokolwiek tej autorki. O wikingach czytałam tylko jedną książkę, romans historyczny Johanny Lindsay "Długa płomienna zima". Smile

Mada

ADA, właśnie skończyłam czytać "Sagę Sigrun" i trochę mi smutno. Sad

Niby od pierwszego zdania powieści wiadomo, jaki będzie koniec, ale ... Crying or Very sad

Nabrałam chęci na przeczytanie "Ja jestem Halderd", a zwłaszcza na "Trzy młode pieśni". Będę musiała zakupić. Może w następnym miesiącu wygospodaruję fundusze.

ADA

Mada miło mi, że zainteresowałaś się książkami Elżbiety Cherezińskiej. Mnie najbardziej z tego cyklu spodobała się druga część, czyli "Ja jestem Halderd" i trzecia "Pasja według Einara". Jeśli chodzi o ostatnią część cyklu, czyli "Trzy młode pieśni" to przeczytałam ją z mieszanymi uczuciami. Zakończenie książki może nie tyle mnie rozczarowało, co zirytowało. O zaskoczeniu raczej nie było mowy, bo tak od połowy powieści wiadomo było w którym kierunku się potoczy. To oczywiście moja subiektywna ocena, więc proszę nie sugeruj się nią. Mam nadzieję, że po przeczytaniu całego cyklu podzielisz się wrażeniami. Smile

Tu muszę się pochwalić, że w ubiegłym roku na Targach Książki miałam przyjemność rozmawiać z Panią Elżbietą Cherezińską. To przemiła ciepła osoba. Bardzo cenię jej warsztat pisarski. Byłam pod wrażeniem "Korony śniegu i krwi" oraz "Niewidzialnej korony" z cyklu "Odrodzone królestwo". Obie te książki z dedykacjami autorki mam w swoich zbiorach. Smile

To, co najbardziej podoba mi się w jej twórczości to jest to, że będąc w zgodzie z faktami historycznymi potrafi napisać ekscytującą, emocjonującą powieść z mocno zarysowanymi postaciami tzw. drugiego planu. Maciej Parowski redaktor naczelny "Czasu fantastyki" o "Koronie śniegu i krwi" napisał: "To świetna męska proza nasycona kobiecą wrażliwością."

Mada

ADA

Mada gorąco Cię namawiam do przeczytania "Pasji według Einara". Jego historia wiele wyjaśnia. Ten cykl opowiada te same zdarzenia widziane oczami różnych bohaterów. Warto sięgnąć po tę książkę, zwłaszcza, że Einar odegrał dużą rolę w życiu kilku osób. Jego historia to walka, jaką stoczył samym ze sobą. Był rozdarty pomiędzy miłością do kobiety a obowiązkiem jaki nakładał na niego stan duchowny. Bez tej opowieści historia Sigrun, Halderd, ich mężów i dzieci będzie niepełna.
A książkę zawsze możesz odłożyć, jeżeli Ci się nie spodoba. Smile

Mada

Przekonałaś mnie. Smile

Książkę oczywiście można odłożyć, ale pozostaje żal po wydanych pieniądzach. Miałam już kilka takich nieudanych zakupów. Na szczęście na LC można się wymieniać książkami, więc moje nieudane nabytki zmieniły właścicieli.

ADA

Cieszę się Very Happy

Mam nadzieję, że nie będziesz rozczarowana.

Mada

Dziś skończyłam "Ja jestem Halderd". Książka bardzo mi się podobała, ale głównej bohaterki nie polubiłam. Podpadła mi z kilku powodów. Była zazdrosna i mściwa. Najbardziej zraziło mnie do niej to, że tak nienawidziła Sigrun. Na jej dobroć, życzliwość odpowiadała podejrzliwością i wrogością. Lubię silne bohaterki, ale Halderd mi się nie podobała. Myślę, że podświadomie winiła Sigrun, że Regin jej nie wybrał za żonę, że dostała się w łapy takiego prymitywa jak Helgi.

ADA, skoro czytałaś wszystkie części, możesz zdradzić, czy w kolejnych tomach znajduje się wyjaśnienie tego, co stało się ze Szczurą i jak potoczyły się losy Halderd? Zakończenie było niejasne. Rolling Eyes

ADA

Mada przed Tobą jeszcze dwa tomy sagi, więc nie mogę odpowiedzieć na Twoje pytania... no może tylko powiem, że Szczura po prostu odejdzie, nie jest przecież zwyczajną kobietą Cool

Halderd była zupełnie inna niż urocza, piękna Sigrun, ale to że taka była - mściwa, zazdrosna, rządna bogactwa i władzy, to wszystko było następstwem tego, jakie miała życie. Ona tak naprawdę chciała tylko kochać i być kochaną. Życie okazało się dla niej okrutne i przyniosło jej więcej smutku niż radości. Dlatego ja nie osądzam jej tak srogo, bo tak naprawdę mimo synów, których bardzo kochała, Einara, jedynej miłości i Szczury to tak naprawdę była bardzo, bardzo samotną osobą. Confused

Mada

ADA

Mada, nie jestem w stanie odpowiedzieć krótko TAK lub NIE ponieważ wszystkie cztery części "Północnej drogi" napisane są tak, że można je czytać w dowolnej kolejności i opowiadane są z różnych punktów widzenia. Postać Szczury przewija się we wszystkich tych częściach. Smile

Mada

Rozumiem.

I dziękuję za wyjaśnienia.