www.bonanza.pl

Ewelina

Można rzec, że dziewczyny miały szczęście, bo każda z nich solidnie przylożyła facetowi ... lecz nie temu, który wzbudzał w nich zachwyt ... więc wielkiego żalu nie było. W nich przynajmniej Very Happy

Dobre

Ciekawe, co jeszcze je spotka? Mam nadzieję, ze wreszcie trafią na tych właściwych ... każda na swojego .... a tak to nawet na kurtkę i kurteczkę wybrzydzają ...

ADA

Mada

Aga

Dziękuję koleżanki....czy będzie długo? Raczej nie bardziej niż zwykle w tego rodzaju opowiastkach... trochę rozjeżdża mi się koncepcja pierwszego spotkania, co sprawia, że pojawiają się dwa króliki... muszę pomyśleć.

Gość

Opisy spotkań były wstrząsające Very Happy

Spotkania szczególnie wpłynęły na panów, którzy zapamiętają je na długo Very Happy

Bardzo ciekawe spostrzeżenia obu kuzynek i... skomentuję obszerniej później. Bardzo lubię te twoje krótkie opowiadania z cyklu "o nas...".

Isabella3

Od czego zacząć? Very Happy

Przede wszystkim bardzo się cieszę, że twoja wena zaowocowała powstaniem kolejnego opowiadania "z cyklu o nas". Nie muszę chyba pisać, że bardzo je lubię! Very Happy

Dziękuję ci też za tak dużą 'rolę' w tym fanfiku

Pierwsze spotkania z członkami rodziny Cartwrightów mamy za sobą, choć żadna z nas nie trafiła na tego odpowiedniego... Rolling Eyes

Mam nadzieję, że wkrótce się to zmieni.
I choć to prawda, że jestem porywcza, działam pod wpływem emocji i stoicyzm jest mi obcy, nie wiem czy miałabym odwagę celować z broni.... w każdym razie na pewno nie dałabym rady jej użyć Laughing

Aga

Spoko Bell będzie dobrze Wink

Gość

Aga

* * * *
Idzie mi jak krew z nosa, ale w końcu będzie co ma być dziewczęta. Wink

* * * *

Wkrótce do Bell i Adama dotarł Hoss. Sprawdziwszy opuchliznę na twarzy Adama uspokoił się nieco i spojrzał rozbawiony na Bell, która miała minę niewiniątka i zachowywała się jakby coś uwierało ją w bucie. Najchętniej zapadłaby się pod ziemię, ale miała większe zmartwienia- Camila. Hoss obiecał znaleźć dziewczynę i dostarczyć bezpiecznie do miasta, a Bell udała się z Adamem do miejscowego lekarza. Mieli jakieś pięć mil do pokonania, a jak wiadomo w takich sytuacjach krępujące milczenie może doprowadzić każdego zdrowego człowieka na skraj szaleństwa.

-Boli? –Bell przymknęła oczy jednocześnie stukając się w myślach w głowę. Pewnie, że go boli toż prawie go zabiłam
-Nie wcale.- Adam oddychał przez usta gdyż opuchlizna objęła mu pół twarzy i z trudem oddychał przez nos.
-Nadal kręci się panu w głowie?
-Trochę.-bąknął Adam.
-Ja…. nie chciałam…. zazwyczaj nie jestem taka….
-Nerwowa? –parsknął Adam.
-Gwałtowna w reakcjach. –Bell odetchnęła z ulgą widząc, że stać go na minimalny sarkazm.
-Chciałabym to jakoś panu wynagrodzić… - przerwała widząc jego uniesione brwi i uniesiony kącik ust.
-Proszę mówić dalej.
-Wykupić receptę…pokryć koszty pańskiego leczenia…
-Nie sądzi pani, że skoro omal mnie pani nie zabiła moglibyśmy darować sobie formę grzecznościową?
-Jasne, jestem Bell
-Adam. Mam nadzieję, że twoja kuzynka jest mniej nerwowa.
-Nie ma obawy. Camila muchy by nie skrzywdziła.
-Proszę mówić dalej…
-Jest cicha i spokojna.
-Cos jeszcze?
-Bardzo nieśmiała.
-O?
-Co „O?”
-Jest szansa, że nie zabije Hossa. –Adam zaczął dusić się ze śmiechu, a łzy napływały mu do oczu z bólu.

Bell spojrzała łaskawszym okiem na niedoszłą ofiarę. Wyglądał tragicznie, częściowo dzięki niej, ale był do rzeczy. Niegłupi, zadbany, choć urody nieciekawej, nie żeby wygląd był najważniejszy, ale …. –skrzywiła się jakby zjadła cytrynę.

-Królestwo za twoje myśli. –Adam uniósł brwi widząc jej grymas.
-Nie są warte aż tyle.

* * * *

W gabinecie doktora Martina były zaledwie dwie nobliwe damy, które nadstawiły uszu z zaciekawieniem obserwując nowo przybyłych. Adama znały nie od dziś, dziewczyny nie kojarzyły. Spojrzały na siebie porozumiewawczo. Jedna zaprzeczyła ruchem głowy jakoby posiadała jakieś informacje o młodej panience. Jak to możliwe, że one, wszystkowiedzące, nie zdołały jeszcze poznać kolejnej wybranki Adama? Mają straszne zaległości. A widząc ich rozbawienie przysunęły się nieco bliżej by nie uronić z ich rozmowy ani słowa.

* * * *

Camila ściągnęła szal z szyi i zrobiła małemu Joe prowizoryczny temblak. Mały Joe mimo bólu szczerzył się i śledził każdy jej ruch. Była nowa i choć nie w jego guście wzbudziła jego zainteresowanie. Za cicha, za spokojna. Unikała jego wzroku, nie odpowiadała na dowcipy, nie utrzymywała kontaktu wzrokowego. Camilę irytowało okrutnie zachowanie małego Joe. Niby nie robił nic niestosownego, a jednak drażniła ją jego nadpobudliwość. Nie lubiła nadmiernie impulsywnych mężczyzn, śmiejących się całym swoim jestestwem. W mężczyźnie pociągała ją zdecydowanie oszczędność w okazywaniu emocji, minimalizm w ruchach, tajemnica w oczach. A dodatkowo jakby był wysoki i muskularny, miał czarne, aksamitne włosy i do tego miękkie w dotyku, szczęścia byłoby aż nadto. Camila zaśmiała do swoich myśli. Chwilę później dotarł do nich Hoss, a widząc z daleka zbolałą minę brata i niepewny wyraz twarzy Camilii nie wytrzymał i zaczął się śmiać.

-Z czego się śmiejesz Hoss? –burknął mały Joe.
-Z niczego braciszku z niczego. – poczciwy olbrzym z trudem zsiadł z Chuba.
-Jestem ranny…
-Nie widziałeś Adama. –Hoss ocierał łzy i natychmiast zreflektował się . –Dzień dobry, panienka Camila zapewne?
-Skąd pan wie?
-Spotkałem po drodze Bell i Adama….naszego brata. - wyjaśnił uprzejmie.
-Dzięki Bogu! Nic jej nie jest?
-Panienka Bell ma się bardzo dobrze. –śmiał się nadal Hoss.
-Co cię tak bawi Hoss? –warknął mały Joe. –Ja cierpię.
-Miałeś sporo szczęścia. - po krótkiej obdukcji spojrzał na braciszka.
-Szczęścia? Szkoda, że to Adam nie spotkał Camilii. –mały Joe zerknął niepewnie na dziewczynę.
-Mówisz tak braciszku bo nie widziałeś Adama. –roześmiał się Hoss. –Wybacz panienko, ale kuzynka Bell położyła naszego brata jednym ciosem.
-Naprawdę?
-Pragnę zauważyć, że mnie też powalono jednym ciosem. –mały Joe syknął z bólu.
-Ale…. ty nadal możesz iść w sobotę na potańcówkę. –mrugnął Hoss do brata i pomógł mu dosiąść wierzchowca. –Chyba lepiej żeby doktor Martin obejrzał twoje ramię.

* * * *

Ewelina

Na szczęście ... to jest niestety Joe również będzie miał problemy z tańcem Very Happy

Panowie solidnie oberwali. Jedynie Hoss uszedł cało Very Happy

i ma ubaw

Aga, dawaj dłuższe fragmenty ...
Jutro skomentuję obszerniej Very Happy

Mada

Gość

Zgadzam się, odcinek bardzo miły... chociaż Adam trochę pocierpiał. Joe również. Nie widać, żeby ci szło ciężko, fragment jest lekki i bardzo sympatyczny Very Happy

Też skomentuję później Smile

ADA

Aga

Aga

Dzięki koleżanki, Mada to miłe, że mimo tylu cierpień Adasia podoba Ci się Rolling Eyes

....teraz zastanawiam się jak Adam z pokiereszowaną twarzą ma wpaść w oko Camili...chyba zdeka przesadziłam z tym ciosem Laughing

ADA jedyną miłośniczką Hossa na forum jest babcia Domi Laughing

Ewelina wyjątkowo krótko bo teściowa przyjeżdża i tydzień odłogiem by leżało.

ADA

Aga, a może to jest jakaś myśl Wink

Nie mówię, że od razu ma to być babcia Domi, ale przecież wspominałaś o cioteczce dziewcząt ... pamiętasz "Birmańskie cudo"? Hoss podobnie, jak Ben może mieć swoją cichą wielbicielkę Very Happy