www.bonanza.pl

Aga

"Adam jechał ostrożnie i powoli, napawając się zapachem wiosennego powietrza, wilgotnej ziemi i świeżej zieleni. Powietrze było czyste, rześkie, przejrzyste. Promienie słońca przebijały się przez liście, wzbogacając las o tysiące barw. "

Uwielbiam te Twoje opisy natury Very Happy

jak zwykle super Exclamation

Czekam na c.d.

Ewelina

Klimat bajkowy. Dobrze, że gryfowi nic się nie stało. Jest na liście gatunków zagrozonych wyginięciem Wink

No i czekam na jego powtórne wejście i dalszy ciąg opowieści.

Gość

Lekka zmiana kierunku Smile

Miłego czytania życzę.

****

Dalsza droga upływała Adamowi spokojnie. Las przerzedził się nieznacznie, słońce wzeszło nieco wyżej. Adam rozpiął dwa górne guziki koszuli. W tej samej chwili poczuł silne uderzenie w głowę. Machinalnie zdołał jeszcze złapać strącony z głowy kapelusz, do którego wnętrza wpadła kolejna szyszka.

Adam wpatrywał się z niedowierzaniem w trzymany w ręku kapelusz. Przecież jego kapelusz utonął w rzece... I skąd tu szyszki? Przecież znajdował się w lesie dębowym?

Rozejrzał się niepewnie, dookoła rosły wyniosłe, dobrze mu znane sekwoje i sosny.

Znowu był w Ponderosie, był jasny dzień, w lewej ręce trzymał dalej tomik wierszy.

Przed nim rozciągała się szeroka ścieżka, którą leniwie podążał Sport.

Adam nagle zauważył, że ścieżka, którą znał i jeździł od lat, jest rozwidlona.

Lewa odnoga prowadziła do rancza uroczej wdowy Dayton, którą to już odwiedzał od pewnego czasu. Z Peggy jeździł nawet do tego lasku ćwiczyć skoki przez przeszkodę.

Prawa odnoga to był rzadko używany skrót do Ponderosy.

Adam zaśmiał się pod nosem, założył kapelusz i ponaglił Sporta.

Na prawo.

****

W tydzień później, wystrojony Adam udał się na niezapowiedzianą wizytę do wdowy Dayton. Była piękna sobota, liczył, że może uda mu się porwać Peggy i Laurę na piknik.

Z lekkim zaskoczeniem przyjął więc spory rozgardiasz, wywołany prawdopodobnie wiosennymi porządkami.

Na wejściu nieledwie wdepnął w miskę z mydlinami.

Laura, w pomarańczowej chustce na głowie szybko do niego podbiegła, z wyrazem radości na twarzy.
- Adam, jak dobrze, że jesteś! Ratujesz mi życie! – Zaczęła szybko, niemal na wydechu. – Muszę umyć wszystkie naczynia, i podłogi, nie mam kogo posłać po więcej wody a sama nie udźwignę tych wiader! I jeszcze musisz mi pomóc zdjąć zasłony, przesunąć szafę, – Laura ciągnęła dalej, nie zwracając uwagi na specyficzny wyraz twarzy Adama. – Jest strasznie ciężka, nie dam rady sama. Strasznie głupio z mojej strony, że sama się zabrałam za te porządki, zwykle prosiłam panie z Koła Gospodyń Domowych, żeby mi pomogły. Ale Ty mi na pewno pomożesz – Laura zaśmiała się. – Nie wiem, gdzie ja miałam głowę! Możesz zacząć od przyniesienia wody i wypłukania naczyń. – Powiedział, wyrównując równocześnie wazon z kwiatami.
- Lauro... – Adam odchrząknął lekko. – Nie jestem przygotowany na tego rodzaju rozrywki. – Wymownie wskazał na swoje świeżo uprane spodnie i emanującą czernią koszulę. – Mogłaś mi dać znać wcześniej.
- Ależ oczywiście. – Laura zreflektowała się i przepraszająco zatrzepotała rzęsami. – Załóż.

Podała mu różowy, perkalowy fartuszek.

Mina Adama raczej nie wskazywała na zainteresowanie rodzajem nici, z którego wyszydełkowana została szeroka na pięć cali, ozdobna koronka.

- Lauro. – Zaczął ostrożnie. – Musisz....

Laura patrzyła na niego wyczekująco, otwierając szeroko oczy.
Adam westchnął. Już chyba wiedział, co oznaczał jego sen.

Nie musiał ratować każdej damy w opresji. Nie zawsze musi być rycerzem na koniu. Nie zawsze musi wszystkim wskazywać właściwy kierunek.
Może czas, żeby jakaś kobieta uratowała jego?

Wszystkie te myśli przemknęły przez głowę Adam w przeciągu sekundy. Nie miał nawet czasu, żeby się nad nimi zastanowić, żeby je przemyśleć.

- Musimy poważnie porozmawiać.

****

Adam wracał, czuł się przedziwnie niezależny. Wolny.
W oddali Ponderosa zamigotała do niego przyjaźnie blaskiem chińskich lampionów, wywieszonych przez Hop-Singa.

KONIEC (części drugiej)

zorina13

To jaka dama uratuje Adama ?

Ewelina

Zdaje się, że sam się uratował ... przed Laurą Very Happy

i bardzo dobrze ...

Aga

"Nie jestem przygotowany na tego rodzaju rozrywki "

Laughing

ładne mi rozrywki Laughing

biedny Adaś ...uśmiałam się

"Adam rozpiął dwa górne guziki koszuli. " Rolling Eyes

a gdzie poluzowana tasiemka? Rolling Eyes

W tej samej chwili poczuł silne uderzenie w głowę. Machinalnie zdołał jeszcze złapać strącony z głowy kapelusz, do którego wnętrza wpadła kolejna szyszka.

chyba wiem skąd ten pomysł Wink

Gość

Aga

w sumie to mnie nawet nie bardzo interesuje kto Adasia uratuje.... a niech jeździ w prawo, lewo, na wprost w nieskończoność Cool

mnie się podoba takie jego wędrowanie ni to na jawie i ni to we śnie Rolling Eyes

Mada

Z tekstu wynika, że Adam nie palił się do domowych porządków. Ciekawe, czy gdyby nie chodziło o Laurę, przesunąłby te szafę czy też by się migał, tłumacząc strojem wizytowym... Confused

Aga

myślę, że przerosła go ilość rozrywek mówiona piskliwym głosikiem... Rolling Eyes

Gość

Neth P

No proszę, czegoś się Adaś nauczył w świecie baśni. Ja myślę, że jakby go kto inny poprosił, to pomógłby z chęcią... to musiał być ten piskliwy głosik Wink

Aga

też jestem o tym głęboko przekonana Very Happy

yenefer · Wysłany: Pon 16:38, 31 Mar 2014 Temat postu: