www.bonanza.pl

Gość · Wysłany: Nie 14:42, 30 Mar 2014 Temat postu:

Czemu nie wierzycie w siebie i oddajecie już na początku walkę, prawie walkowerem? Smile

Adam grywał częściej chyba w warcaby Smile

może przegrać, nie wykluczajcie takiej opcji Very Happy

Gość · Wysłany: Nie 21:43, 30 Mar 2014 Temat postu:

I tym samym prezentuje zakończenie swojego, przyznaję, bardzo dziwnego opowiadania Embarassed

Mam nadzieję, że dobrze się bawiłyście czytając i dziękuję za wszystkie komentarze Smile

****

Joe już od dłuższej chwili szedł wolniej, ostrożnie odgarniając spadające mu na twarz i ramiona ciężkie pnącza. Silny, słodki zapach białych kwiatów oblepiających rośliny wdzierał się siłą w jego usta i nos. Ale śpiew był coraz wyraźniejszy, wabił go silnie; musiał już być bardzo blisko. Zrobił krok dalej i znalazł się w końcu na polance. U jego stóp rozciągało się mrowie stokrotek.

****

Adam siedział w nonszalanckiej pozie przy szachownicy, niczym nie zdradzając zmęczenia.

Kiedy tylko zrobił pierwszy ruch, po jego prawej stronie wystrzeliły ku niebu drzewa, tworząc znana już mu tajemnicza puszczę. Pojawiały się kolejne postacie, które napotykał na drodze: Aga, Mada, Ewelina... Oraz te, których jeszcze nie widział: Camilla, Zosia i dziewczyna w bladozielonej sukience, z małym smokiem siedzącym jej na ramieniu – Yenefer.

Rozgrywka trwała długo. AMG wykazała się błyskotliwym otwarciem, Camilla sprytnie wykorzystała pozycje gońca. Zosia, jakby niedbale, wykonała niespodziewaną roszadę. Yenefer zaskoczyła Adama niespodziewaną strategią ruchów.

Adam spokojnie przyjmował zmiany przeciwników, niedbale uchylając kapelusza kolejnym dziewczynom. Z jego twarzy nie schodził tajemniczy uśmiech.

Kiedy nastała noc, gra dobiegała już końcowi.

Po prawej ręce Adam wznosiła się teraz mroczna, jak i radosna, tajemnicza, utkana z magii i baśni puszcza. Ciężkie korony drzew wbijały miękko się w ciemnogranatowe niebo, delikatnie poruszane wiatrem. Białe kwiaty połyskiwały srebrzyście, rozświetlając ciemność.

Po lewej ręce Adam stał mały Joe- a za nim, rozciągała pustynia. Pustynia, na której fioletowym w świetle księżyca piasku tańczył cienie. Nagrzane od słońca skały emitowały delikatną różową poświatą widoczną tuż przy linii horyzontu.

A niebo rozciągało się nad tym cudem. Niebo, mieniące się odcieniami granatu, szarości i purpury. Jakby kryte wieloma warstwami delikatnego, wielobarwnego tiulu, przerwane na pół brunatnoametystową drogą mleczną, ozdobione milionami gwiazd,

****

Adam miał już wykonać ostatni ruch. Jego ręka zawahała się nad szachownicą, po czym szybko przesunął wieżę i uśmiechnął się triumfująco do Zoriny.

- Szach, droga Pani.
- Pat, Adamie. – Powiedziała Zorina, kierując oczy na Adama.

Adam znieruchomiał w połowie ruchy, z tajemniczym uśmiechem na ustach.
Delikatny wiatr poruszył koronami drzew, wzbudził falę słodkiego zapachy białych kwiatów. Przeczesał kobierzec trawy, haftowany różowymi stokrotkami, poderwał czarny kapelusz czarnej figurze kowboja, majestatycznej nawet w swoim bezruchu.

****
****
****

Nathalie uśmiechnęła się pod nosem, zapalając lampkę nocną. Pokoik wypełniła delikatna różowa poświata.

Przyznała, że Jej opowiadanie było najdziwniejsze z dziwnych.

Przez ponad pięćdziesiąt lat wymyślała i opowiadał swoim wychowankom i podopiecznym różne historie, historie, w których byli ludzie odważni, honorowi i mężni. Historie czasem zabawne, czasem straszne.
Przez ponad pięćdziesiąt lat opowiadała historie. Marzenia stały się jej snami, sny opowiadaniami, opowiadania – wspomnieniami.

Zamknęła za sobą cicho drzwi.
Dobranoc.

ADA · Wysłany: Nie 22:10, 30 Mar 2014 Temat postu:

Wiem, że się powtarzam, ale Twoje opowiadania jest bajkowe i romantyczne. No, ale że Adam przegrał ... czasem i tak być musi. Wink

Aga · Wysłany: Nie 22:38, 30 Mar 2014 Temat postu:

Ach, te emocje, nie wiem, czy moje korzonki to wytrzymają!
- Twoje korzonki są w porządku. – Skarcił ją pierwszy. – Moje korzonki też drżą z niecierpliwości, to zdarzenie trzeba wpisać do annałów, zanim nasz Naród o tym zapomni!

To zdanie ubawiło mnie do łez Laughing

"gęstsze zarośla, oblepione już słodkimi malinami i dojrzałymi jeżynami. Czereśnie spadały mu na głowę i ramiona, zostawiając plamy ze słodkiego soku. "

A to zdanie mnie oczarowało... Rolling Eyes

widzę, że jeszcze jeden dokleiłaś Very Happy

pędzę czytać

Fantastyczny tajemniczy i niesamowity ostatni fragment Exclamation

Chyba najbardziej powiało magią.... Surprised

Gość · Wysłany: Nie 22:45, 30 Mar 2014 Temat postu:

Bardzo dziękuję za wasze miłe komentarze Smile

Mada · Wysłany: Nie 22:52, 30 Mar 2014 Temat postu:

zorina13 · Wysłany: Pon 9:00, 31 Mar 2014 Temat postu: Opowieści, częśc trzecia

Planujesz coś nowego senszen?

Ewelina · Wysłany: Pon 12:04, 31 Mar 2014 Temat postu:

Adam nie przegrał. Pat - sytuacja patowa - obie strony nie mają ruchu - ani w jedną stronę, ani w drugą, ... to jak remis - partia nierozstrzygnięta Very Happy

Nadal poetyczne, refleksyjne ...

Podaję link do filmiku, który na Youtube zwrócił moją uwagę.

https://www.youtube.com/watch?v=XXbyPhn6OJQ
Według mnie, on idealnie pasuje do tej opowieści ... pieśń, rysunki, klimat ...
Nie wiem, czy autorka go oglądała ... ale pasuje niesamowicie ...

Aga · Wysłany: Pon 15:07, 31 Mar 2014 Temat postu:

Nie wiem jak Senszen, ale mnie pasuje Rolling Eyes

Gość · Wysłany: Pon 16:22, 31 Mar 2014 Temat postu:

Pat - tak jak napisała Ewelina, to sytuacja, w której żaden z graczy nie jest w stanie wykonać ruchu. Więc w moim opowiadaniu, pat w rozgrywce sprawił, że wszyscy znieruchomieli w połowie ruchu. Gdyby Adam wygrał ( lub przegrał) opowiadanie by ruszyło z miejsca. Nie wiem tylko w jakim kierunku Rolling Eyes

Filmiku nigdy wcześniej nie widziałam, muszę powiedzieć, że wasza wizja różni się dość mocno od tego, co ja widziałam w swojej głowie Smile

każdy widzi po swojemu i tak powinno być Smile

W tej chwili nie planuje nic nowego, ale mam nadzieję, że jeżeli jeszcze będę pisała jakieś opowiadanie, to będzie ono mniej dziwne Very Happy

yenefer · Wysłany: Pon 17:18, 31 Mar 2014 Temat postu:

yenefer · Wysłany: Pon 17:20, 31 Mar 2014 Temat postu:

Filmik od Eweliny jest niesamowity... prawie tak samo niesamowity jak opowiadanie Senszen Smile

Gość · Wysłany: Pon 19:58, 31 Mar 2014 Temat postu:

Yenefer, twoje komentarze naprawdę przyprawiają o zawrót głowy, ale są bardzo miłe, dziękuję Smile

Dziękuję zresztą za wszystkie komentarze i czytanie mojego opowiadania Smile

Chciałam jeszcze pokazać zdjęcie, które miałam przed oczami, kiedy pisałam ostatni opis: droga mleczna Smile

ze strony [link widoczny dla zalogowanych]

Aga · Wysłany: Pon 20:11, 31 Mar 2014 Temat postu:

rozumiem, że to te "mrowie gwiazd" nad głową Adasia i nie tylko Rolling Eyes

to jeszcze dawaj "dywany usiane stokrotkami" czy jakośtak i będziemy w domu Very Happy