www.bonanza.pl

zorina13

Scena tańca z ulubionym Cartwrightem ,piszcie.

yenefer

Okazuje się, że pisanie fanfików jest zaraźliwe i niebezpieczne dla zdrowia chorego oraz jego otoczenia (poniższy opis pisany był w środku nocy przy lampce świecącej prosto w twarz usiłującemu spać mężowi Smile

) Dodam jeszcze, że opisanie tańca nie jest rzeczą łatwą, jak się okazało, i chyba nie do końca mi wyszło, ale co tam Rolling Eyes

Acha... starałam się, żeby było romantycznie Wink

*****

Noc była ciepła, delikatny wiatr zdawał się kołysać do snu zmęczoną przyrodę przynosząc na werandę łagodny zapach polnych kwiatów. Miał silne wsparcie w postaci muzyki, która cichutko, przez nikogo nie niepokojona, wydostawała się z domu pozwalając cieszyć się sobą wszystkim obecnym na zewnątrz.

Stojąca na ganku dziewczyna była pewna, że z roztańczonego, hałaśliwego salonu trafiła prosto do bram nieba. Oparta o drewniany filar wpatrywała się w czarny aksamit nieba utkany tysiącem gwiazd. Świeciły jasno, intensywnie, wyraźnie. Dziewczyna miała wrażenie, że przez dziurawą podłogę Nieba uśmiechają się do niej anioły.

Zaparło jej dech…

Przez widok i przez pocałunek w czułe miejsce tuż za uchem. Dziewczyna przymknęła oczy i pozwoliła otoczyć się pierwszym taktom delikatnego walca oraz ramionom mężczyzny, który stał tuż za nią.
- Czy pamiętasz, jak ze mną tańczyłaś walca? – wyszeptał do jej ucha by chwilę później jego usta mogły rozpocząć delikatną, powolną wędrówkę w dół jej szyi aż do miejsca, o którym wiedział, że jest bardzo wrażliwe.

Uśmiechnęła się na wspomnienie tak znanej jej piosenki. Chciała mu odpowiedzieć, ale z jej ust wydobył się tylko cichy jęk, kiedy jego usta dotarły do maleńkiego zagłębienia w dole szyi. Jej ciało instynktownie poszukało oparcia w silnych męskich ramionach.
- Czy pamiętasz, jak ruszył świat do tańca? Świat, co w ramiona ci wpadł…-wyszeptała.

Czuła jak jego wargi rozciągają się w uśmiechu. Marzyła by mieć oczy w tym miejscu, gdzie zatrzymały się jego usta. Pragnęła zobaczyć głębokie dołeczki na jego policzkach, pojawiające się tylko, kiedy czuł się naprawdę szczęśliwy. Chciała zatonąć w jego gorącym głębokim spojrzeniu.

Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki jej marzenie się spełniło. Mężczyzna delikatnie odwrócił kobietę w swoich ramionach i uniósł jej twarz ku górze, by mogła mu spojrzeć w oczy. Zatonęła w jego spojrzeniu. Uśmiechnął się, a jej serce na chwilę przestało bić. Miała wrażenie, że na ten jeden krótki ułamek sekundy świat stanął w miejscu, pozwalając jej cieszyć się ulotną chwilą, dając jej szansę zapisać widziany obraz we wspomnieniach i przechowywać go w sercu do końca życia. On tymczasem delikatnie pochylił się i na jej wargach złożył delikatny, niczym muśnięcie motyla, pocałunek.

- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem. – Przesunął dłoń na jej plecy przysuwając ją do siebie, znacznie bliżej, niż wymagały tego standardy tańca. Wyraźnie czuła, ba nawet słyszała bicie jego serca.

Poruszali się płynnie wokół podwórza cały czas obracając się wokół własnej osi. On szczęśliwy, ponieważ spełniło się jego pragnienie i wreszcie trzyma ją w ramionach, czując s, jakby rzeczywiście obejmował cały świat. Ona lekko zdyszana, leciutko tylko zawstydzona przez własne myśli uporczywie przypominające kolejne wersy piosenki:
Sercem teraz (zmiłuj się, zmiłuj),
Echem teraz (miłuj mnie, miłuj),
Zlituj się, daruj, pożałuj,
Weź w ciemny las - i zacałuj.
Zarumieniła się lekko zdając sobie sprawę, że wypowiedziała te słowa na głos. A on się tylko uśmiechnął, w jego oczach przez ułamek sekundy zatańczyły figlarne błyski. I tańczyli dalej… zmierzając w kierunku niewielkiego zagajnika, gdzie stała samotna, ale bardzo przyjemna ławeczka.
- Czy pamiętasz jak z tobą tańczyłem walca… - zaczął.
- … i powolutku w ten las na palcach walca.. – dokończyła.

A potem już tylko wirowali zatopieni w swoich spojrzeniach, bezbłędnie odnajdując wspólny rytm ukryci przed światem przez zasłuchaną i zapatrzoną w nich przyrodę.

P.S. Wykorzystane fragmenty są własnością Juliana Tuwima Smile

Camila

Jak ładnie.
Aż się rozmarzyłam Very Happy

Gość

Nie rozumiem jedynie, dlaczego twierdzisz, że masz problem z opisami Smile

Nie mam nic im do zarzucenia Smile

To kiedy piszesz swoje opowiadanie? Very Happy

zorina13

Bardzo romantyczne.

Aga

Jasny gwint Exclamation

Yenefer i Ty mówisz że nie umiesz pisać Shocked

piękne, nastrojowe, przesycone delikatnym, subtelnym, erotyzmem. Smakowity fragment Exclamation

ADA

Bardzo ładne, zwiewne i eteryczne Very Happy

I ktoś tu mówi, że ma problemy z pisaniem Shocked

yenefer dałaś próbkę swoich możliwości Smile

teraz nie masz wyjścia musisz coś napisać ... fanfik oczywiście Smile

Aga

o tak....czuję w kościach, że Yenefer może juz coś skrobie Cool

Mada

yenefer

Aga

to karm tego wena i uwolnij go Exclamation

Ewelina

Romantyczne, poetyczne i roztańczone opowiadanie ... czekamy na kolejne Very Happy

Aga

**
Pozwoliłam sobie przerobić własny fragment z dawnego opowiadanka.
Zapożyczyłam migdały. Rolling Eyes

**

Sobota dzień, na który wszyscy czekali z utęsknieniem. Zmierzch zapowiadał początek tego co świt za chwilę przerwie. Wieczór oznaczał koniec tygodniowej mordęgi, obietnicę wytchnienia i zabawy, odreagowanie ciężkiej harówki, a jutrzenka kres przyjemności, igraszek i odprężenia. Było gorąco więc potańcówka została zorganizowana przed domem. Chłopcy wynieśli stoły, apetyczne potrawy i trunki, orkiestra przygrywała cicho, a okoliczni sąsiedzi powoli zaczynali się schodzić.

- Gdzie ta Twoja Ann, Hoss?? - zapytał mały Joe z wyczuwalną kpiną w głosie.
- Martw się lepiej o Katie, bo inaczej będziesz zabawiał wszystkie starsze panie. - Hoss nie pozostawał dłużny bratu.
- Niech lepiej przyjdą obie nasze panny, a starsze panie zostawmy ojcu i Adamowi. - zaśmiał się Joe poklepując Hoss’a.

Wszyscy bawili się znakomicie. Młodzi pełni witalności nieposkromionej energii, dynamicznie wirowali w takt kolejnych melodii. Starsi dziarsko próbowali dotrzymać kroku żwawszym od siebie. Na szczęście dla Hossa i Joe damy ich serc nie zawiodły.
Adam tańczył z Betty, żoną przyjaciela z dzieciństwa, a Camila z Benem. Camila unikała Adama co nie było trudne ponieważ on również nie kwapił się do wspólnych pląsów.
Tańczyli bezpiecznie na dwóch krańcach podwórza jakby się umówili, by przypadkiem nie spojrzeć na siebie, a już nie daj Bóg nie wpaść na siebie przypadkiem. Mieszkańcy Wirginia City dokazywali znakomicie zwłaszcza w kolejnym tańcu, wymieniając się co kilka taktów partnerami, nie wiedząc z kim za chwilę przyjdzie im być w parze. Tuż, na chwilę dosłownie przed końcem Camila spojrzała przed siebie i zamarła zaskoczona widokiem mężczyzny, w którego ramionach wylądować nie zamierzała. Jej partnerem był teraz Adam, który zmieszany zatrzymał się zerkając niepewnie w oczy dziewczyny. Utwór skończył się, a oni stali niezdecydowani, patrząc na siebie nawzajem niepewnie gdy kolejne takty rozbrzmiały decydując za nich. Melodia wolna, idylliczna, pozwoliła na uspokojenie serc, wyrównanie oddechów. Adam położył delikatnie prawie niewyczuwalnie swoją lewą dłoń na biodrze Camili w prawej dłoni trzymając jej dłoń zaczął powoli prowadzić dziewczynę leniwie w niespieszny świat rozbrzmiały dźwiękami. Adam patrzył ponad ramieniem dziewczyny, maksymalnie odsunięty od niej, na wszelki wypadek gdyby ciało rozsądku nie usłuchało i zamierzało zawładnąć rozumem. Ale w miarę upływu czasu odległość między nimi malała, ich spojrzenia krzyżowały się coraz częściej i dłużej. Adam kładąc delikatnie dłoń Camili na swojej piersi zmusił ją niejako do przybliżenia się całym jej ciałem do swego ciała, pas do pasa pierś do piersi. Ręka Adama spoczywająca do tej pory na biodrze Camili rozpoczęła powolną wędrówkę na jej plecy zawłaszczając palcami coraz większe fragmenty jej ciała. Kiedy dłoń Adama spoczęła między łopatkami dziewczyny, dreszcz przeszedł ją po ciele, a myśli niebezpieczne zaczęły opanowywać wszystkie zakamarki umysłu. Adam z trudem przełknął ślinę, a Camila oddychała coraz szybciej i głębiej lekko rozchylając usta. Mężczyzna patrzył wnikliwie, hipnotycznie wręcz w oczy dziewczyny, z nieodgadnionym wyrazem twarzy, na której rzadko było widać niekontrolowane emocje. Mimo to Camila dostrzegła w „migdałowych” oczach subtelną nutę namiętności wyczuwając jednocześnie przyspieszone bicie serca, zdradzające w na pozór spokojnym spojrzeniu z trudem poskromioną pożądliwość. Nie widzieli nic dokoła siebie byli tylko oni i melodia , która zaczęła nadawać rytm i która równie nagle się skończyła. A jednak stali tak nadal patrząc na siebie nieruchomo, milcząco jakby chcieli wzrokiem ciepłem swoich ciał zatrzymać na chwilę czas. Nagle Joe i Katie wpadli na nich z impetem.

-Hej Adam! - krzyknął Joe znikając z partnerką w rytm kolejnej melodii - tu się tańczy a nie stoi....

Oboje powoli odsunęli się od siebie, Już tylko opuszkami palców muskając jeszcze jej palce próbował zatrzymać w pamięci ciepło i zapach jej ciała, spojrzeniem próbował zatrzymać tę magiczną chwilę, która jak piórko unoszona na wietrze bezwiednie oddalała się niczym wspomnienie mgliste lub sen odległy. Nagły poryw wiatru przyniósł chłodne powietrze, które zabiło ostatnią iskrę namiętności, przywracając ich do rzeczywistości. Czar prysł.

**

Mada

Aga

Nadejdą