www.bonanza.pl

Ewelina · Wysłany: Pon 22:16, 11 Mar 2013 Temat postu:

Może i godnosci nie miał, ale miał za to tyle rozumu, żeby rozpoznać wartosciową kobietę. I nie stracil takiej okazji.

kronikarz56 · Wysłany: Pon 22:21, 11 Mar 2013 Temat postu:

Więc twoim zdaniem żałosny tchórz, który marnuje większość swego życia pozwalając sobą pomiatać to kobieta wartościowa? Nie chcę cię obrazić, ale moim zdaniem masz kiepskie kryteria oceniania ludzi. Poza tym rozum i godność idą w parze. To rozum mówi nam, kiedy nasza godność została urażona i skrzywdzona.

Ewelina · Wysłany: Pon 22:22, 11 Mar 2013 Temat postu:

Już wspomniałam, że JA jej nie uważam za żałosnego tchórza. Więc i na wartości jako człowiek dla mnie nie straciła. Może jestem bardziej wyrozumiała...

kronikarz56 · Wysłany: Pon 22:26, 11 Mar 2013 Temat postu:

A ja nie mam najmniejszej wyrozumiałości dla tchórzy. I nie mówię tutaj o człowieku, który ucieka przed gradem kul, gdy do niego strzelają. To tylko rozsądny, który nie chce być trafiony. Mówię o ludziach bez względu na płeć, którzy nie umieją o siebie walczyć. A jeśli już walczą, to wtedy, gdy najpiękniejsza lata są już za nimi, a psychika do głębi już jest zniszczona.

Ewelina · Wysłany: Pon 22:38, 11 Mar 2013 Temat postu:

Nie uważam, żeby wiek 29 - 30 lat był wiekiem podeszłym. To MOGĄ być najpiękniejsze lata,

kronikarz56 · Wysłany: Pon 22:41, 11 Mar 2013 Temat postu:

Owszem, to mogą być najpiękniejsze lata, ale nie wtedy, kiedy dopiero zaczynasz życie. Kiedy już masz pierwsze młodości i pierwsze jej błędy za sobą, które teraz wspominasz z radością. Jeśli w takim wieku zaczynasz życie, to nagle sobie uświadamiasz, że niedługo będzie 40, a potem 50. I zmarnowałaś swoją młodość niczego nie doświadczając.

Iris

Cóż za bzdury, życie można zacząć nawet po 60 -tce Very Happy

.
Nigdy nie jest za późno, aby zmienić swoje życie, i o tym jest "Błękitny zamek". I nie każdy musi się wyszumieć, jak pisze Kronikarz.

Ewelina

Myślę tak samo. Nigdy nie jest za późno na szczęście, poprawę losu, lub walkę o coś ... to dobra powieść, dodająca otuchy i ... bardzo optymistyczna ...

Aga

z tej zagmatwanej dyskusji z trudem wyłowiłam treści dotyczące książki....ojojoj co tu się działo... Surprised

. Cóż na szczęście dwa ostatnie wpisy rozwiały moje wątpliwości co czuje czytelnik po przeczytaniu.... Laughing

ufff.

Iris

Wszystko zależy od nastawienia. Jeżeli człowiek sobie wmówi, że na coś za późno, to rzeczywiście tak może być. A jeżeli uwierzy, że mu się uda i podejmie działanie, to jest duża szansa, że mu się uda. Joanna wykazała się odwagą i potrafiła sprzeciwić, ja podziwiam ją za to. Pokazała siłę charakteru. I cudownie, że zrobiła to będąc MŁODĄ. Z całym szacunkiem dla Kronikarza, ale 29 lat, to nie jest wiek, w którym życie się kończy i za późno na zmiany Smile

.

Aga

dokładnie...przez większą część tej tyrady musiałabym czuć się jak próchno Laughing

....ale na szczęście jest jak mówiłyście wszystkie...nic sobie nie wmawiać i nie wolno stawiać barier i granic.... tylko je przesuwać...

Iris

Oczywiście, i nie przejmować się za bardzo opiniami ludzi, bo jeszcze się taki nie urodził, co by każdemu dogodził Razz

. Poza tym, nie liczy się wiek kalendarzowy, a ma się tyle, na ile się czuje Smile

.