www.bonanza.pl

Mada

Ewelino, w kwestii odcinków z gołym torsem pominęłaś "The Savage" i "Thanks for Everything Friend".

ADA

W "The Savage" od 24:44 baaardzo długo Adaś prezentuje swój wspaniały tors Laughing

a jeszcze "The Honor of Cochise", co prawda tam taki mniej ruchawy jest, ale zawsze. Wychodzi na to, że nasz ulubieniec dość często latał z gołym torsem Laughing

Mada

Ewelina

Zdecydowanie! I ani razu nie dał się wykąpać w balii ... a Joe i Hoss owszem ... chociaż Joe w gatkach Very Happy

Aga

Mada

Tak mnie naszło po tych Twoich wczorajszych wynurzeniach statystycznych. Laughing

Aga

smutne statystyki...4% ...pokręcę głową ze smutkiem....jak tu cokolwiek analizować na podstawie tak mizernego materiału... Mad

Ewelina

Materiał super! Very Happy

Tylko niestety w malych ilościach eksponowany Sad

Aga

Wierzę Ewelina, że nie przyłożysz...ale faktyczny dochód rancza udowodni ile naprawdę zostawało w sakwie Pa i jak wynagradzał synów....toż ja niczego nie chcę Adasiowi zabierać Mad

(nie chcę Senszen fanfica zanieczyszczać tą jałową dyskusją Rolling Eyes

)

Ewelina

Słowo "zanieczyszczać" w kontekście pustych kieszeni Adasia oddaje doskonale absurdalnośc sytuacji Very Happy

mam na mysli niemożność zaistnienia takowej Very Happy

Aga

musiałam sobie dwa razy przeczytać tak umiejętnie zatuszowałaś myśl Laughing

znajdę ceny to Wam miny nieco zrzedną, ceny krów na różnych etapach ich życia i po ...już mam Rolling Eyes

Aga

* * * *
powoli czyszczę nakolanniki...ale z innych przyczyn niż niemożliwość pustych kieszeni co wyjaśnię w następnej odsłonie...jednakowoż fanfic zakończę....
* * * *

-Eryk masz jakiekolwiek oszczędności? Tysiąc dwa tysiące? –Adam Kartrajt spojrzał na średniego brata obgryzającego kolejne udko kurczaka.
-Wiesz, ze nie mam. Przegrałem wszystko w karty, Zadora zdarł ze mnie ostatnią złotówkę. –uśmiechnął się przepraszająco.
-Nie tylko z ciebie. –zirytowany Adam machnął ręką. -Jak mogłeś zastawić w karty moje wyścigowe auto? Miałeś je tylko dać na przegląd swojemu mechanikowi i co?
-Nie wiem Adam… samo wyszło….jąkał się Eryk. –Byłem pewien, że wygram, karta mi szła a Zadora…..och nie zastawiłbym twojego auta nie mając absolutnej pewności…że przegram.
-Auto kosztowało mnie czterdzieści tysięcy, a twoje karty dwadzieścia, przegląd, wymiana części, papiery…-wyliczał Adam.
-Pożyczmy od Jaśka. –przerwał Eryk spoglądając z nadzieją na Adama. –Wziął dodatkowe zlecenie, chyba jeszcze nie wydał wszystkiego.

* * * *

-Pożyczysz czy nie? –Adam gradowym spojrzeniem obrzucił Jaśka opierając się dłońmi o blat stołu.

Jasiek leniwie, oderwał się od kompa i spojrzał na brata zbaraniałym wzrokiem.

-Adam ty chcesz pożyczyć ode mnie? –Jaśkowi omal nie wyszły oczy z orbit. –Ode mnie? Ty?
-Możesz zostawić dziwowanie się na później? Pożyczysz? –Adam bębnił palcami o blat stołu.
-Nie mam kasy Adam, przecież wiesz? –Jasiek obojętnie wzruszył ramionami.
-Na co wydajesz kasę? –cedził przez zęby Adam.
-Najnowszy model komórki, dyskoteki, najnowszy model tableta, ciuchy, najnowszy model…
-Za chwilę zademonstruję na twojej głowie najnowszy model ciosu. –Adam przymknął oczy.
-W porządku. -niespodziewanie zgodził się Jasiek. –Pod jednym warunkiem.
-Taaaak. –Adam zmrużył oczy i spojrzał podejrzliwe.
-Jeśli wygrasz…
-Wygram. –przerwał zdecydowanym głosem Adam.
-…dasz mi jedną trzecią ze stu tysięcy złotych i jedną trzecią wartości auta.
-Nie za pazerny jesteś braciszku? –Adam uniósł brwi w szczerym zdumieniu.
-Nasz braciszek, odkąd poszedł do pracy, zaczął bardzo cenić sobie pieniądze. –Eryk pokiwał z niedowierzaniem głową.
-A jeśli przegrasz?
-Taaak?
-Oddasz mi swoje auto, a ty Eryk swojego najnowszego tableta.
-Chyba zwariowałeś! –Adama zatkało.
-Odbiło ci? –Eryk zagotował się.
-No cóż…-Jasiek odwrócił się plecami do braci i odpalił kompa tracąc zainteresowanie braćmi.
-Zgódźmy się. –szeptał Eryk. –Przecież mówisz, że wygrasz, tak?
-To oczywiste. –żachnął się Adam.
-No widzisz pogadaj z nim. –głową kiwnął na Jaśka.

Adam nabrał powietrza i oparł się ręką o poręcz krzesła.

-Ok, zgadzam się…my się zgadzamy. –Adam spojrzał na Eryka.
-W porządku zaraz zrobię przelew. –Jasiek uśmiechnął się od ucha do ucha. –Ale twojego tableta Eryk nie chcę…i tak jest już przestarzały.
-Dzięki. –nieśmiało uśmiechnął się Eryk.

Adam z trudem hamował wściekłość. Miał ochotę udusić Jaśka gołymi rękoma. Nerwowo potarł szczękę i zdusił emocje w zarodku. Misi wyjść i się przewietrzyć. Najlepiej na Jupiterze. Wiernemu wierzchowcowi przyda się trochę ruchu, nie tylko jemu zresztą.

* * * *

Adam stał nieruchomo z założonymi rękoma, wpatrzony w ogień myśląc o czymś intensywnie, co zdradzały zmarszczone brwi i skupiony wyraz twarzy. W końcu westchnął i przeczesał dłonią swoje miękko układające się w niesforne kosmki włosy. Zwykle układające się w łagodnie przylegające kosmki dawały się poskromić. Jednak dzisiaj od rana padało i unosząca się wilgoć w powietrzu zadrwiła sobie z jego subtelnej fali i zafundowała mu stadko niesfornych, atramentowych kręciołków, które pod wpływem płynnego ruchu dłoni na chwilę zmieniały położenie i kształt by wrócić do poprzedniego stanu. Poza tym jego hebanowe włosy były jeszcze wilgotne po szybkim prysznicu, koniecznym po odprężającym galopie na Jupiterze.

-Cześć Adam. –nieśmiały kobiecy głos wyrwał go z zamyślenia.
-Witaj….Magdaleno. –Adam uśmiechnął się nieco zaskoczony. –Coś …się stało?
-Musi się coś stać, żebym wpadła bez zapowiedzi? –uśmiechnęła się delikatnie.
-Oczywiście, że nie. –onieśmielony Adam zbliżył się do zielonookiej szatynki, która podobała mu się od jakiegoś czasu. Na studiach spotkali się na kilku wspólnych grupowych wypadach w górach, na kajakach, ale jakoś nigdy nie mieli okazji bliżej się poznać. Na ostatnim spotkaniu coś drgnęło w jego sercu na jej widok, ale była z kimś, nie chciał się wtrącać.-Masz ochotę na coś do picia? Kawa, herbata? -Adam podszedł do expresu.
-Nie dziękuję, wiesz…-Magdalena wyglądała na skrępowaną. –Nie wiem jak mam to powiedzieć….
-Najlepiej prosto z mostu. –Adam uśmiechnął się zachęcająco.
-Chodzi o…wyścig. –Magdalena z trudem wydusiła z siebie.
-A…konkretniej? –Adam zmarszczył brwi.
-Patryk…on…chce za wszelką cenę wygrać…ja …od początku byłam przeciwna temu…
-Magdaleno o co chodzi? –Adam złapał za ramiona dziewczynę, a następnie delikatnie uniósł jej podbródek. –Co jest grane?
-On jest młody i głupi, nie to co ty Adamie. –spojrzała na Adama, któremu na chwilę stanęło serce. –Będzie pędził na złamanie karku….
-Czy ty chcesz żebym się podłożył?
-Nie, nie oczywiście, że nie, ja tylko….sama nie wiem po co przyszłam…wybacz Adam. Zapomnij o tym.
-Magdaleno, to naturalne martwić się o brata zwłaszcza dużo młodszego, wiem coś o tym. –zerknął wymownie na Jaśka wywołując na jej twarzy uśmiech. -Jesteś wrażliwą, kochającą siostrą,…ale nie musisz się martwić, to bezpieczny wyścig, organizatorzy o wszystko zadbali, przejdźmy się....-zerknął na podśmiechujących się braci. - opowiem ci wszystko w najdrobniejszych szczegółach. Widziałaś naszą stadninę?
-Nie miałam okazji.
-Umiesz jeździć konno Magdaleno?
-Brałam kilka lekcji, kiedyś lata temu…ale jakoś nie miałam okazji poza szkółką …..-roześmiała się lekko.
-To się świetnie składa. –Adam spojrzał łagodnie na dziewczynę. –Jupiter to najłagodniejszy koń w całym mieście.
-Mam taką nadzieję, -Magdalena miała nadzieję, że Adam nie dostrzegł rumieńca na jej twarzy.
*

zorina13

Ten spryciula Jasiek kogoś mi przypomina.
Czy znajomość z Magaleną nabierze rumieńców ?