www.bonanza.pl

Ewelina

No właśnie. Nat usiadłby sobie, pomedytował, porozmyślał i ... wrócił do swoich obowiązków. Przynajmniej tak go sobie wyobrażam na podstawie dotychczasowych fanfików.

zorina13

Widzę ,że wyszła mi niespójność w tak dobrze prowadzonej ,przez tyle lat postaci.

Aga

Niech idzie wgłąb siebie w głąb prerii i wraca do Lindy.... koniec dywagowania babeczki. Rolling Eyes

Mada

Mnie w tym wszystkich szkoda Lindy. Ona jest wyjątkowo wyrozumiała, wszystko rozumie, na wszystko się zgadza...

Aga

Linda cierpliwość wygrała na loterii...

zorina13

Nat czyścił Pioruna w stajni ,gdy usłyszał czyjeś kroki ,odwrócił się i zobaczył swojego dziadka.
Ben ciągle dobrze się trzymał i miał żywy umysł.
-To prawda ,że chcesz wyjechać -spytał ,przypatrując się uważnie młodemu człowiekowi.
-Tak -odparł krótko Nat.
-Czy na pewno chodzi o Parkera ?
-Chodzi o Toniego i o mnie -wyjaśnił Nataniel. Tony jest prawię taki sam jak ja,gdy byłem w jego wieku.
-Jakoś sobie poradziłeś po śmierci mamy -przypomniał mu Ben. On też się upora z tym bólem.. A nie pomożesz mu a ni tym bardziej sobie ,włócząc się samotnie po prerii.
Po rozmowie z Benem ,Nat postanowił udać się na przejażdżkę. Zdał sobie sprawę ,że nie był sobą w ostatnich tygodniach , tym Cartwrigtem ,który zawsze jasno i twardo widzi swoją drogę,którą ma podążać.

Linda była w domu ,gdy usłyszała dobiegające z lasu sosnowego gwizdanie. Pobiegła w miejsce ,gdzie zawsze bawiła się z Natanielem ,gdy byli dziećmi.
Ślicznie wyglądała w nowej ,zielonej sukience w groszki.
-Nie wyjechałeś -rzekła ,patrząc prosto w oczy Nata.
-Przemyślałem sobie wszystko -odparł spokojnie. Co się stało ,to się nie odstanie. Życie toczy się dalej.
-Wreszcie mówisz jak Nat,którego znam -dziewczyna uśmiechnęła się słysząc te słowa.
-Jesteś najcudowniejszą ,dziewczyną pod słońcem-rzekł przytulając ją mocno. Tylko ciągle nie wiem ,czemu w piątej klasie uderzyłaś mnie tak mocną tabliczką ?
Linda roześmiała się na to wspomnienie.

To był cudowny ,wiosenny dzień ,pełen słońca. Po niebie ,przelatywały białe chmurki.
Nataniel Cartwright ,ubrany w najlepszy ,szary garnitur ,czekał ,przy ołtarzu w kościele na swoją narzeczoną.
W końcu się pojawiła ,ubrana w białą suknie ,która miała długi tren ,wyglądała jak księżniczka.
-Czy ty Nat Cartwright poślubiasz tę oto kobietę i ślubujesz jej miłość ,wierność i uczciwość małżeńską i że będziesz z nią w zdrowiu i chorobie ,dopóki śmierć was nie rozłączy -spytał pastor.
-Tak -odparł Nataniel z pełnym przekonaniem.
-Czy ty Linda Evans ,bierzesz tego mężczyznę ,za męża i ślubujesz mu miłość ,wierność i uczciwość małżeńską i że będziesz z nim na dobre i na złe ,dopóki śmierć was nie rozłączy.
-Tak -odpowiedziała Linda ,patrząc prosto w oczy Nataniela.
-Ogłaszam was mężem i żoną. Co Bóg złączy ,człowiek niech nie rozdziela. Możesz pocałować pannę młodą.
Nataniel ujął twarz Lindy w swoją i pocałował delikatnie jej wargi. Zgromadzeni w kościele goście ,patrzyli na nich z zachwytem.
Koniec.

lucy

Wspaniałe! Nat szybko przemyślał całą sytuację Wink

Czy Linda jest ruda jak marchewka?

zorina13

Camila

Ben jak zawsze wie, co powiedzieć.
Ładne zakończenie

lucy

Mada

Nat posłuchał dziadka, choć wcześniej nie posłuchał Susan, która właściwie mówiła o tym samym, może innymi słowami, ale równie przekonująco. Widocznie Ben cieszy się większym autorytetem.

Aga

Pogadali sobie jak mężczyzna z mężczyzną i na skutki długo nie trzeba było czekać. Nat wreszcie wstąpił w związek z Lindą. Teraz już tylko praca nad potomkiem. Very Happy

Ewelina

Nat zmądrzał i posłuchał Bena. Został i ożenił się z Lindą. Ładne zakończenie ...

ADA

Świetnie, że Nat przemyślał sobie wszystko. Ben pewnie pomógł mu w podjęciu decyzji. Nie ma to jak rada wspaniałego dziadka. Nat i Linda rozpoczynają wspólne życie. Bardzo miłe i ciepłe zakończenie. Smile