www.bonanza.pl

Camila

Jest ranczerem a nie karieriowiczem Wink

AMG

Mógł zmienić plany Wink

Camila

U mnie planów na razie nie zmienił a to dalszy ciąg:

Nastał kolejny nowy piękny dzień, lecz dzisiaj było jej jakoś łatwiej i inaczej.Był to w jej życiu przełom, bo pierwszy raz odkąd w wypadku zginęła jej rodzina, zdecydowała, ze musi przestać żyć wspomnieniami i uciekać przed otaczającym ja światem.Pierwsze co zmieni to to, ze już dłużej nie będzie się chować pod mundurem, który do tej pory ukrywał mila i sympatyczna osóbkę jak pancerz, a nie tylko pochłoniętego obowiązkami policjanta.. Sądziła, ze to tylko jej zasługa, ale to nie było prawda co zauważyły będące pod jej opieka dzieci, które czasami lepiej wiedziały o co jej chodzi chociaż sama nie do końca o tym wiedziała. Adam tak jak i Kamila również zaczął się dziwnie zachowywać co było obiektem zainteresowań Hossa i Małego Joe, którzy próbując uzyskać jakiekolwiek informacje od brata uciekali się również do podstępów i prób go sprowokowania swoimi żarcikami i docinkami, ale to okazało się nie skuteczne. Jedyna informacja jaka padła z ust ich brata to, ze jedzie do Carson i ma jakieś sprawy do załatwienia.Wiedzieli, ze nie może mieć żadnych spraw do załatwienia, ponieważ od dłuższego czasu zajmował się tylko obowiązkami na ranczu, a prace w biurze projektowym rzucił.Pytając go kiedy wróci usłyszeli tyko krótkie nie wiem. Jadąc do Carson na myśl przychodziła mu tylko ta mala policjantka, ale sam nie wiedział czemu. Złożę tylko te zeznania i niech się odczepi ja mam i tak dużo zajęć, ale i tak nie mógł o niej zapomnieć i tego promiennego serdecznego uśmiechu, którym go wczoraj obdarzyła.Wchodząc usiłował powstrzymać emocje, które na jej widok zaczęły nim targać i żegnając się już sam nie wiedział czemu, ale zaproponował jej wspólne pójście na kawę.Spostrzegł odlewający ja rumieniec i cicho wypowiadane:
- Tak, chętnie pójdę.
- To może teraz jeżeli nie ma pani nic przeciwko- sam sobie przestał ufać kiedy dotarło do niego to co mówi, a właściwie co ja robię, ale teraz już nie mógł się ze swojej propozycji wycofać, bo co by sobie o nim pomyślała. Na tej jednej kawie się nie skończyło. Coraz częściej zaczął ja odwiedzać i rzadziej skupiał się nad tyn co go tak w niej interesuje, a bardziej chciał z nią rozmawiać, bo potrafiła nie tylko ładnie mówić, ale tez umiała go słuchać. Ale nie tylko ona go interesowała, bardzo tez polubił Krzysia i Agatę zresztą z wzajemnością. Bardzo lubił zabierać Kamilę na spacery, o wyjątkowo kończąca się powoli jesień była piękna i słoneczna. W czasie jednego z takich spacerów chciał jej powiedzieć o swoich uczuciach, ale zamiast tego zobaczył w niej anioła kiedy promienie słońca zaczęły delikatnie oświetlać i pocałował ja.
- Chciałbym żebyś poznała moja rodzinę- mówił to niepewnym głosem w obawie, ze możne się nie zgodzić.
- No dobrze, a wiec kiedy?
- Jutro przyjadę po was, zgadzasz się?
- A mam jakieś wyjście- zaczęła się promienne do niego uśmiechać i nie musiał nic więcej mówić. Oboje wrócili bardzo podekscytowani do domów przed jutrzejszym dla nich bardzo ważnym dniem.

zorina13

Znajomośc jak widać się ładnie rozwija.

AMG

Dobrze idzie Smile

Tylko wciąż mało Wink

Ewelina

Za to w odcinkach. Ciekawe ... Co dalej?

zorina13

Jestem ciekawa czy Laura się znowu nie pojawi i nie namiesza.

Camila

Adam nie spiesznie wszedł do domu, gdzie od dłuższego czasu czekała na niego zniecierpliwiona rodzina. Nie przejmując się ich humorem oświadczył, ze:
- Jutro na kolacje przyjdzie moja dziewczyna razem ze swoim adoptowanym synkiem i kuzynką . - widział, ze są ciekawi kim ona jest i czym się zajmuje. - widzę, ze chcecie wiedzieć kim są?
- No tak, ale jeżeli nie chcesz mówić możemy zaczekać do jutra.
- Dobrze, dobrze wiem i tak, ze chcecie wszystko wiedzieć. A, wiec tak poznałem ją w czasie kiedy byłem w Carson załatwić sprawę tego bydła. Ma na imię Kamila i jest zastępcą tamtejszego szeryfa i pochodzi z Polski.
- Aha- z zastanowieniem powiedział Ben.- możesz powiedzieć coś więcej.
- Co jeszcze chcielibyście o niej wiedzieć.
- No czy ma jeszcze jakąś rodzinę, czym się interesuje, no w końcu powinniśmy o czymś z nimi rozmawiać.
- Bliższej rodziny nie ma, a poza tym czyta wszystko co wpadnie jej w ręce, lubi tez wszelkiego rodzaju zwierzęta...
Nastał nareszcie dzień, który miał wszystko wyjaśnić. Wszyscy byli tą sytuacją poddenerwowani. Im bliższy był wieczór radość ze spotkania z rodzina Adama przeradzała się strach i obawę przed wygłupieniem się. Zaczęła się szykować na to wyjście, gdy usłyszała dzwonek do drzwi i zobaczyła stojącego w nich Adama w ciemnym garniturze i białej koszuli z malutkim bukiecikiem fiołków.
- Jeszcze jesteś nie gotowa?- powiedział to podając jej kwiatki.
- Wejdź i zaczekaj na mnie chwilkę.- istotnie zaraz przyszła w bezowej sukience z krótkim rękawem.- To co możemy jechać.
Czekający na nich w domu Cartwrightowie bardzo się niecierpliwili, aby poznać w końcu osobę, która tak bardzo odmieniła Adama i jak się później okazało, ze to nie była jedyna niespodzianka jaka dla nic przygotował...

AMG

Ciekawie się zapowiada Smile

Odwiedzająca

Oczywiście,kończy się w najciekawszym momencie Laughing

Nie omieszkam zapytać...Co dalej?

Ewelina

Jak można urwać w takim momencie? No właśnie ... co dalej?

Camila

Pierwszy do domu wszedł Adam, z którym weszło dwoje roześmianych dzieci, które na widok dla nich wielkich mężczyzn jakoś niezwykle ucichły i speszyły się, a na końcu weszła nie wysoka drobna dziewczyna z długimi rozpuszczonymi włosami. Pierwszy by ich powitać ruszył Ben, który podszedł i zaczął przedstawiać:
- Ja nazywam się Ben Cartwright, a to są moi synowie: ten większy to Hoss, a to Joe. Miło mi was poznać. Adam dużo o pani mówił- stwierdzając to spojrzał ukradkiem po swoich synach.
- Mnie jest również bardzo miło. - kiedy kończyła to mówić przeszli do stołu.
Joe był zdziwiony tym, ze jego w głowie bratu zawróciła bardzo skromna dziewczyna.Po zakończonej kolacji rozmawiali jeszcze jej pracy, która nie zawsze interesująca, chociaż to pozwoliło na kilka minut zniknąć Adamowi i zabrać ze swojego pokoju malutkie pudełeczko i ogromny bukiet czerwonych róż. Dopiero po jakimś czasie zaważyli, ze go nie ma. Dopiero później spostrzegli, ze stoi na schodach z bukietem i usłyszeli:
-Proszę wszystkich o chwile uwagi, gdyż mam wam coś do powiedzenia, a przede wszystkim Tobie najdroższa. Od dawna chciałem cie zapytać, czy zostaniesz moja żoną. - wszyscy z ogromna ciekawością patrzyli to na Adama to na Kamilę i czekali na jej odpowiedź.Po chwili wyjąkała:
- Tak.- kwiaty zostały na schodach, a on podszedł i otworzył pudełko gdzie znajdował się śliczny pierścionek z czerwonym oczkiem i otoczony malutkimi diamentami.
- No to w takim razie powinniście zamieszkać razem- wykrzyknęli razem Joe i Agata.
- No właśnie oni maja kochanie racje- powiedział Adam.-Jutro się tutaj wprowadzicie.
- A mam jakieś wyjście- widział na jej twarzy ten sam uśmiech, który mówi sam za siebie...
- To wszystko wiemy.
- Jednak nie wszystko, a kiedy ślub- odezwał się ten sam co poprzednio duet. Na twarzach zaręczonych pojawiło się zakłopotanie, bo o tym nigdy wcześniej nie rozmawiali. Sami nie wiedzieli co odpowiedzieć.
- Na razie to się zaręczyli, a wy już o ślubie- spokojnym głosem odezwał się Ben, który próbował ukryć wzruszenie.
- Ale to najważniejsze.- upierał się Joe. Adam i Kamila spojrzeli na siebie porozumiewawczo i oznajmili, ze:
- Ślub odbędzie jak najszybciej, ale chcemy wziąć cywilny.- tymi słowami wśród zebranych wywołali konsternację.- Ślub kościelny weźmiemy w Polsce zgodnie z panującym tam zwyczajem w rodzinnej parafii mojej narzeczonej.
- Jeżeli tak postanowiliście niech i tak będzie. Bylibyście tylko szczęśliwi i tego wam z całego serca życzę...
Cywilny ślub wzięli w Sylwestra w Ponderossie, na który zaprosili najbliższych znajomych.

Odwiedzająca

Wyjątkowo urocze opowiadanie,Kamilko Smile

Szkoda tylko,że to sen,piękny,ale tylko sen Laughing

Ewelina

Ważne, że się dobrze kończy Smile

I treść też dobra. A sny się czasem sprawdzają.

Camila

To prawda sny sie czasem sprawdzaja, ale jeszcze troszke im namieszam ale to juz bedzie w osobnym temacie