www.bonanza.pl

Kola

Bardzo podoba mi się twoje opowiadanie jest niezmiernie ciekawe i zabawne. Co będzie dalej?

Gość

dziękuję

Co dalej ? Postaram się, żeby było zabawnie:)

Gość

Walter w czasie kolacji, jak i po kolacji nie był zainteresowany niczym innym jak tylko snem. Jego niezwykły pokaz witalności i energii nie powtórzył się – choć Hoss bardzo na to liczył. Tymczasem jednak opatulił go delikatnie najcieplejszą dostępną kołdrą i podrapał za uszami, życząc mu spokojnej nocy. Wprawdzie nieco się niepokoił, czy Walter nie odbierze tego jako oznaki braku szacunku ale... Walter nie wyglądał na niezadowolonego.
Hoss uśmiechnął się i poszedł zobaczyć, jak czuje się cielątko urodzone poprzedniego dnia.
Wieczór był jeszcze wczesny i bardzo ciepły. Księżyc był słabo widoczny na ciemnoniebieskim niebie. Dookoła rozbrzmiewały cykady.

***

Ben siedzący przy oknie w swojej sypialni tez słyszał cykady. Taki miły, kojący dźwięk...
Na wspomnienie dzisiejszej kolacji Ben poczuł się zdezorientowany. Z jednej strony, bawiła go ta ciągła rywalizacja między Adamem i małym Joe; najczęściej była ona raczej nieszkodliwa...Czasami nawet twórcza i zabawna... A czasem Ben poważnie się zastanawiał, czy zdołał wpoić swoim synom chociaż podstawowe zasady przyzwoitego zachowania.
Miał szczerą nadzieję, że tym razem nie dojdzie do poważnej kłótni. Lub do dalszego niszczenia mienia. Że chłopcy zachowają się rozsądnie.

Prawienie im kazań! Dorosłym ludziom! Adamowi! Ben pokręcił głową i uśmiechnął się pod nosem.

Ben usiadł na łóżku, spojrzał przez okno, na rozłożystą sosnę rosnącą przed domem. Jej ciemne gałęzie odbijały się na kobaltowym tle... Na niebie pojawiały się pierwsze gwiazdy...Ben zamknął oczy i znużony zasnął.

Ben miał wrażenie, że nie spał zbyt długo, przeszkodził mu ten irytujący dźwięk. Dzwonienie. Tym razem – nie dzwonienie szkła, nie odgłos zbijanych szklanek. Dzwonienie. Dzwonkiem.
Ben niechętnie otworzył oczy. I miał wątpliwości, czy je rzeczywiście otworzył. Co się dzisiaj z nim działo?

Na stołeczku pod oknem siedziała dziewczyna, czy też może chochlik w kapeluszu ozdobionym wstążkami; bo jak inaczej nazwać drobną istotę, mniejszą niż... mniejszą niż mały Joe. Uśmiechała się wesoło i dzwoniła wielkim, srebrnym dzwonem.
Ben patrzył na to zdumiony. Zamknął oczy. Niech to będzie sen, proszę, niech to będzie sen...
Dzwonienie nie ustawało.
Ben liczył spokojnie. Do dziesięciu. Do dwudziestu.

Kiedy Ben otworzył oczy, był już ranek. Blade światło zalewało pokój. Na stołeczku nikogo ani niczego nie było.

***

Ponieważ Hoss wziął jego kołdrę, jako posłanie dla Waltera, mały Joe posłał sobie lóżko używając trzech koców.
Już nawet nie był zdenerwowany. Był zmęczony i chciał już tylko iść spać.

Mały Joe też usłyszał dzwonienie. Nie otwierał oczu. A potem usłyszał głosy. Wdzięczne, dziewczęce głosy.

-Domi, popatrz, to jego grzebień! I szczotka! – Wykrzyknęła jedna z dziewczyn; radośnie, ale cicho.
- Ola, trochę ciszej... Widzę przecież. – Mitygowała druga.
- A popatrz na to... – szepnął trzeci głos.
- Co to takiego? – Zainteresowała się pierwsza z dziewczyn...Ola?
- To słynna błękitna buteleczka – Szepnęła ...To chyba Domi?
Trzy dziewczyny cicho zachichotały.
-Sprawdzamy jak to pachnie? – Szepnęła ta trzecia. Mały Joe pomyślał, że chyba zna ten głos...
-Aha, dawaj!

Mały Joe poczuł znajomy zapach... Tylko czemu był on coraz silniejszy? Przemógł się i otworzył oczy – tylko rzucić okiem... Po chwili usiadł gwałtownie.
Pokój zalewało blade światło. Nikogo nie było.
Błękitna buteleczka leżała rozbita na podłodze, wszystkie rzeczy na stoliku nocnym były porozrzucane.

Zapach był jednak trudny do zniesienia.

***
Adam też usłyszał dzwonienie, obudził się szybko – była ciemna noc. Dzwonienie ustało, zanim zdołał je zlokalizować.
Leżał bezsennie, czekając na świt. Śnił mu się spęd bydła. Wszystkie sztuki miały wianki na rogach, na ogonach różnokolorowe kokardki.
Nie miał ochoty na powtórkę.

zorina13

Wiedziałam ,że dziewczyny z naszego forum ,musiały maczać w tym palce.

Gość

niekoniecznie Smile

Ewelina

Nie wiem, czy niekoniecznie ... szkoda, że Adasiowi tak mało się ... śniło? wydawało? ... tylko stado krów gustownie ozdobionych wiankami z kwiatów i kokardkami ... a gdzie zachwyty nad jego koszulą nocną? Czekam na ciąg dalszy ...

Gość

Adam już był w poszarpanej koszuli... Dawkujmy emocje Smile

Ewelina

Naszykowałam kropelki uspokajające ... możesz śmialo rozrywać kolejne odzienie Surprised

Aga

Aga

Gość

Stado to stado... spokojnie, nikogo nie przyrównuje. A Adam jest nieco zestresowany, więc nie śnią mu się damy Smile

a co konkretnie mam rozrywać ? Niewinnie się spytam ? Smile

Ewelina

Co się da ... my nie kaprysimy ...

Aga

nic dodać nic ująć Surprised

i sprężaj się z tym pozbawianiem odzienia.... Surprised

Gość

Najpierw go wyślę po dodatkowe odzienie Smile

Inaczej biedak będzie zmuszony chodzić w szlafroku...

Aga

no tak ....wszystko byle nie szlafroczek Evil or Very Mad