www.bonanza.pl

Ewelina

Też prawda... czekam więc na optymistyczną kontynuację... Smile

bo akcja fajna i to pogodzenie się z Joe...

Basia

Coś ostatnie przygnębiające te nasze fanfiki.... Zorina, czy Adamowi to słonko poświeci nieco dłużej? Zadziwiające, jak szybko Joe traci i odzyskuje zdrowy rozsądek, prawda? I smutno mi się zrobiło, jak Adam powiedział, że Ben kocha go mnie niż Joe.... To chyba tak nie działa...

zorina13

Kilka lat póżniej

-Dziadku Sara Cartwrigt siedziała Benowi na kolanach czemu tata jest smutny ?
-Każdy z nas jest czasem smutny kochanie powiedział Ben do wnuczki.
-Ja myślę że on jest smutny bo nie ma z nami mamy odparła poważnie dziewczynka. Czy to moja wina że mama umarła ?
-Oczywiście że nie.
Sara zamyśliła się a w jej małej główce zaczął się rodzić pewien plan.
Ellen MacDonald była jej ulubioną panią w szkółce niedzielnej.
Cieszyła się że jest w jej klasie bo nie darzyła sympatią brzydkich nauczycielek.
Wysoką blondynką o niebieskich oczach ,subtelnych rysach i trochę smutnym ,tajemniczym uśmiechu.

-Ma pani męża ?spytała z typową dla dzieci bezpośrednością.
-Nie.
-A narzeczonego ?
-Również nie. Czemu zadajesz te wszystkie pytania Saro ?
-Bo pani jest smutna. I mój tata też jest smutny. I pomyślałam. Zostanie pani moją mamą ?

Nic nie zaskoczyło Ellen w życiu bardziej niż pytanie tej małej ,rezolutnej dziewczynki.
-Muszę porozmawiać z twoim tatą powiedziała dyplomatycznie.

Joe załatwiał jakieś sprawy w Sacramento gdy przypomniał sobie że obiecał kupić Sarze nową lalkę.
Dziewczyna która wychodziła ze sklepu mocno uderzyła go drzwiami.
-Nic się panu nie stało ?
-Nie odparł patrząc na śliczną filigranową brunetkę. Była ciemnowłosa ,szczupła i niewiarygodnie zgrabna. Zawsze pani tak traktuje wszystkich mężczyzn ?
-Nie pani ,tylko panna Hetty Moonre.
-Joe Cartwrigt.
-Mieszkam tu niedaleko.Zapraszam na ciastka i herbatę.
-Bardzo chętnie ale muszę kupić prezent dla pewnej kobiety.
-To musi być ktoś wyjątkowy.
-Owszem skradła mi serce sześc lat temu.
-Doprawdy ?
-Wtedy przyszła na świat dokończył zdanie. Obiecałem bratanicy kupić najładniejszą lalkę w Sankramento i zamierzam dotrzymać słowa.

-Ciociu to pan Joe Cartwrigt. Zaprosiłam go na herbatkę.
-Ma pan poważne zamiary wobec mojej siostrzenicy ?
-Oczywiście ,chce się z nią ożenić.
-Pan chyba zwariował. Przecież mnie pan wogóle nie zna.
-To poznamy się lepiej po ślubie powiedział i pocałował ją w usta.
Spoliczkowała go z całej siły.
-Jest pan za bardzo zarozumiały.
-Czy pocałunek nie był w porządku ?
-W tym problem że był całkiem w porządku przyznała dziewczyna.
Pocałował ją jeszcze raz ,tym razem nie protestowała.
Nie powinien mieć takich pięknych oczów i tego zniewalającego uśmiechu -Hetty czuła że traci cały swój zdrowy rozsądek i silną wolę.

-Tato to jest Hetty.Hetty Cartwrigt moja żona.
-Przepraszam panią rzekł Ben muszę porozmawiać z synem.
-Josef co to ma znaczyć ?Miałeś pojechać ,kupić lalkę dla Sary a nie przywozisz żony.
-Lalkę kupiłem. Przypatrzyłeś się Hetty ?Jest jak kwiat.
Ben zszedł na dół i spojrzał uważnie na obcą dziewczynę która niespodziewanie została jego córką.
Miała śliczną ,słodką i pogodną twarz.
-Czemu wyszła pani za mojego syna ?
-Bo go kocham.
Uśmiechnął się.
-Miałeś rację synu. Jest jak kwiat.

Ewelina

Ale Joe był szybki... zapewne obawiał się, że kiedy przywiezie Hetty do Ponderosy , ta zwróci uwagę na jego brata i znów on, Joe znajdzie się na lodzie... wolał więc zapewnić sobie nienaruszalność swojej dziewczyny... fajny pomysł i pewny...Ciekawe, czy wyjdzie coś z pomysłu Sary wyswatania swojej ulubionej nauczycielki z tatusiem... i przede wszystkim , co oni na to? Dobre... Zorina, kiedy ciąg dalszy? Czekam...

Basia

Co ten Joe się taki narwany zrobił.... ?? Zakochuje się szybciej niż strzela... A i Ben nadzwyczaj wyrozumiały... No ale już po sprawie, ślub wzięty, to cóż mu pozostało, umoralniające pogadanki może sobie darować. Co do Adama, to ciekawa jestem jak będzie przebiegać jego rozmawa z młodą nauczycielką?

Rika

Tempo niezłe nawet dla Joe Laughing

. Ale skoro tyle razy panny przeszły mu koło nosa, to w końcu się uwinął jak trzeba.

zorina13

-Panie Cartwrigt Elen udało się zaczepić Adama gdy wracała ze sklepu.
Możemy porozmawiać na temat Sary.
-Czy coś się stało ?
-I tak i nie. Zależy z której strony na to patrzeć.
Milczał i patrzył na nią przenikliwie.
Zastanawiała jakich użyć słów bo to co miała mu do powiedzenia było dosyć niecodzienne.
-Sara oświadczyła mi się. Zapytała czy nie chce zostać jej mamą.
-Co takiego ? był auntentycznie zdumiony ale jakby trochę ubawiony całą tą sytuacją. Porozmawiam z nią.

-Saro nie powinaś takich rzeczy robić. Gdy bedę chciał się oświadczyć jakieś kobiecie zrobię to sam.
Dziewczynka wpatrywała się w niego wielkimi ,szafirowymi oczami.
Aż mu dech zaparło -było takie samo jak spojrzenie Val.
-Tatusiu ale ty jesteś taki smutny.
-Kochanie posłuchaj. Może kiedyś bedę chciał się ożenić ale na pewno nie teraz. Po za tym nie jestem smutny ,mieszkam przecież z najpiękniejszą dziewczyną w Wirginia City.
Objęła go za małymi łapkami za szyję.
-Kocham cię tatusiu.

Ewelina

Nareszcie weselszy nastrój... może i u Adama coś sie ciekawego pojawi... ta nauczycielka chyba jest bardzo sympatyczna i taktowna... w sam raz... Smile

i córeczka ją bardzo lubi... Zorina kontynuuj... u Ciebie Adaś przynajmniej nie jest bity, maltretowany, przysypywany... dbasz o to, by mu się dobrze działo... i fajnie... Kiedy dalszy ciąg?

Laura

A żonę to kto mu zabił?? Może ja albo AMG.... Na miejscu Adasia, to ja bym jedna wolała troszkę fizycznie pocierpieć, złamane serce trudniej się goi...

Zorina, pisz dalej! Powoli staję się fanką Joe.... chyba zacznę go nazywać Szybki Joe, zamiast Mały Joe... No i jestem bardzo ciekawa, kiedy Adam nabierze ochoty na drugie małżeństwo i czy wogóle nabierze....

zorina13

Molly Gordon z niechecią spojrzała na swoje odbicie w lustrze.
Była wysoka ,postawna jak na kobietę ,nawet głos miała męski i gruby.
Pewnie dlatego mężczyżni się jej bali.
Nie było przykro że zostanie prawdopodobnie starą panną -bo lepiej być samą niż żoną takiego pijaka jak August Magnill.
Smutno jej było z innego powodu -że nigdy nie czuła się kochana i akceptowana taka jaka jest.
Choć rodzice nigdy nie powiedzieli tego wprost miała wrażenie że lekką się jej wstydzą i uważają za wybryk natury.
W dniu dwudziestych dziewiątych urodzin miała bardzo podły nastrój.
Nic nie zostało z dawnych dziewczęczych marzeń o miłości i pięknym królewiczu na białym rumaku.
Rozpłynęły się jak bańka mydlana -wydawały się głupie i śmieszne.
Ciekawa była po co Hoss Cartwrigt przyszedł do jej ojca i czemu rozmawiał z nim na osobności.
-Pójdziemy na spacer ?
Skinęła głową.
Towarzystwo Hossa było przyjemne -nie miał zwykle nic do powiedzenia ale umiał słuchać.
-Wszyscy zapomnieli o moich urodzinach. Może to i lepiej -po co świętować urodziny takiej brzydkiej dziewczyny.
-Molly nie jesteś brzydka. Przyjdziesz do nas do Ponderosy ?
Przyjrzała mu się uważnie. Nie był biegły w konspiracji.
-O co chodzi Hossie Cartwrigt ?
-Nie mogę ci powiedzieć.
-Jak mi nie powiesz to nigdy już nie upiękę dla ciebie czekoladowego tortu.
Hoss zastanawiał się przed chwilę. Wiedziała że natura łakomczucha w nim zwycięży.
-To miała być niespodzianka ,przyjęcie z okazji twoich urodzin.
Roześmiała się i pocałowała go w policzek.
-To był na pewno twój pomysł. Dziękuje przyjacielu.
Baraszkowali jak dzieci ,ganiając się między drzewami.
Złapał ją w pasie i dopiero po chwili zorientował się co zrobił i cofnął się przerażony.
-Hoss spytała Molly po chwili dlaczego nigdy mnie nie pocałowałeś ?
-Wiesz że niezdara ze mnie.
-Może jednak spróbujesz.
Otoczył ją swoim szerokim ramieniem i pocałował w usta.
Na przyjęciu młoda kobieta myślała o tym pocałunku i wielu rzeczach które nagle sobie uświadomiła.
Czekała na księcia z bajki a tymczasem odpowiedni mężczyzna był cały czas obok niej.
Jak to możliwie że wcześniej tego nie zauważyła ?
-Molly zarumienił się możemy iśc na jezioro i porozmawiać.
Spacerowali w milczeniu.
-Wyjdziesz za mnie ?spytał po chwili.
-Tak odparła dziewczyna.
-Jesteś pewna ?
- Dzisiaj zrozumiałam że cię kocham.

Ellen zaprosiła Adama i Sarę na niedzielny obiad.
Mała pobiegła się pobawić i zostali sami.
-Ja pozmywam powiedział wstając od stołu.
-Ale przecież pan jest gościem.
-A pani jest piękną kobietą.

Ewelina

Hossowi nareszcie się ułożyło ... w sprawach sercowych... Molly do niego pasuje i chyba go naprawdę kocha... Z Adamem wyrywającym się do zmywania to chyba przesadziłaś... nawet dla pięknej kobiety chybaby się tak nie poświęcił... do "kuchennych" zajęć wyrywny to on nie bywał,... ale moze w fanfiku zrobił wyjątek...ale akcja fajna i ciepła, rodzinna atmosfera... zapowiadają się szczęśliwe dni dla Cartrightów... Kiedy ciąg dalszy?

zorina13

To już kolejny raz czytam że jakieś zachowanie nie jest podobne do Adama.
A wydawało mi się że nie zmieniłam wcale jego charakteru.

Ewelina

Nie jest podobne do Adama z serialu... a i tam scenarzyści bywali niekonsekwentni... zresztą po to są fanfiki, aby go przedstawiać takiego, jakim chciałybyśmy go widzieć... i kto nam zabroni? No kto?!

Stefka

A dlaczego wyrywanie się do prac do mowych nie jest dla Adama? Dżentelmenem był? Był. Przyszedł na darmowe jedzonko, to chciał przed kobietą zabłysnąć i pewnie zabłysnął. Bo która oparłaby się facetowi, który sprząta w domu...? A Adam jednak do obowiązków domowych był wyrywny. I pościelówkę składał i wodę nosił. Jak mu zależało oczywiście.

Ewelina

Wodę nosił, ale po to, by być z panną sam na sam, pościelówkę składał, ale miny zbyt szczęśliwej nie miał, robił to tak, raczej... no nie wiadomo po co... ta scena jest jedną z najmniej logicznych, bo jeśli scenarzyści chcieli puścic aluzję, że jeśli pogniótł, to niech teraz składa... to powinien mieć minę bardziej zadowoloną i jakiś błysk w oku... a jesli on tam jeździł do wdowy po to, żeby w cribbage pograć, li i jedynie ... to raczej powinien karty składać a nie prześcieradła... pewnie scenarzyści byli marnymi matematykami Wink