www.bonanza.pl

zorina13

To już koniec ?
Napiszesz kolejne fanfiki ?

Zofia

Nie dość, że skatowałaś Adama, to jeszcze wyrwałaś mu serce..... Jak tak można!!! Zrobiło mi się smutno... Sad

Stefka

zorina13

Laura to może teraz czas na coś bardziej optymistycznego ?

Laura

Laura

Laura

AMG

Aż się prosi jeszcze jakaś scenka z Adamem i Nuttah (czy dostanie inne imię) np. w domu... Ale wiem, że króliczki hopsają, jak im pasuje, więc to tylko delikatna sugestia Smile

Laura

Zobaczymy... chwilowo króliczki poszły kicać gdzie indziej, ale może wrócą.

Laura

Przez całą drogę powrotną do Ponderosy Nuttah podróżowała z Adamem na jednym koniu. Sport chyba nie miał nic przeciwko, zwłaszcza że dziewczyna prawie nic nie ważyła. Była maleńka, drobna i miała prawie 4 lat. Ciemne włosy i oliwkowa cera były zapewne dziedzictwem po ojcu dziewczynki.
Zanim ruszyli do domu, Joe zapytał go, co właściwie chce zrobić z Małą. Adam ani przez chwilę się nie wahał. Nuttah była Ruth, a to znaczy, że była też jego…

******

- Adam, czyś ty pomyślał o konsekwencjach? To jest dziewczynka! Ona potrzebuje kobiecej ręki! Potrzebuje matki!
- Pa, nie musisz krzyczeć. Z moimi uszami wszystko porządku. I nie chcę, żeby Nuttah cię słyszała. Ona rozumie po angielsku.
Ben zmierzył syna surowym spojrzeniem. Ot i się doczekał. Jego własne dziecko będzie mu mówiło, co mu wolno, a czego nie! Mimo wszystko spróbował się uspokoić. Bądź co bądź, dziewczynka nie była niczemu winna.
- Adam, to dziecko potrzebuje wiele uwagi, troski i miłości… matczynej miłości… Na tak wielkim ranczo, trudno będzie zadbać o tak małe dziecko. Powinieneś poszukać jej jakiegoś domu. Miejsca, gdzie dostanie to wszystko, czego jej potrzeba.
Adam podniósł się ze swojego miejsca na ojcowskim biurku.
- Nuttah już ma takie miejsce, Pa. Tutaj, w Ponderosie.- Spojrzał na ojca, a Ben wiedział, że świat się może skończyć, a Adam nie ustąpi.- Tutaj jest jej dom i tutaj zostanie.

******

Adam westchnął przez sen, chciał się przewrócić na drugi bok, ale coś mu przeszkadzało. Otworzył oczy i bardzo ostrożnie spróbował się obrócić. Tuż obok niego leżała zwinięta w kłębek Nuttah. Dziewczynka nawet nie wsunęła się pod koc. W maleńkich ramionkach trzymała Biblię, jedyną cenną rzecz jaką miała. Adam uśmiechnął się ciepło i czule odgarnął włosy z twarzy dziecka. To nie była pierwsza nocna wizyta Nuttah w jego pokoju. Dziewczynka przychodziła tu od pierwszej nocy spędzonej w Ponderosie. Adamowi zawsze zdawało się, że ma czujny sen, a jednak ani razu nie usłyszał kiedy Nuttah wchodzi do jego pokoju. Odkrywał jej obecność przypadkiem, w różnych częściach swojego łóżka. Wstał i wyciągnął z komody dodatkowy koc, którym okrył dziewczynkę. Potem wrócił do łóżka, przytulił małą i zasnął.

Obudził się rano. Pierwsze, co zobaczył to wpatrzone w niego duże miodowe oczy należące do małej istotki, okrytej kocem po same uszy.
- Ty…. wiedzieć… ja przychodzić….?
- Czy ja wiem, że ty przychodzisz do mojego pokoju?- zapytał Adam, umyślnie ją poprawiając. Dziewczynka skinęła głową. Ewidentnie nie zamierzała powtarzać swojego pytania. Tak było za każdym razem, kiedy Adam poprawiał jej błędy. Po kim ten dzieciak odziedziczył taki upór, bo raczej nie po matce…
- Wiem.
- Jak?
- Skąd, nie jak.
Nuttah patrzyła na niego wyczekująco.
- Po prostu wiem. Boisz się spać sama?
Przez długą chwilę panowała cisza. Adam był pewien, że nie doczeka się odpowiedzi. A jednak. Nuttah skinęła główką, a w jej oczach pojawiły się łzy. Zaraz potem zerwała się z jego łóżka i uciekła z pokoju. Zrobiła to tak szybko, że Adam nie zdążył zareagować.

AMG

Jeszcze! Jeszcze! Aż słyszę to niecierpliwe kicanie...

zorina13

Jakie słodkie że Adam zajął się tą małą.
Znajdziesz dla niej nową mamusię ?

Laura

Nie wiem, jeszcze... W mojej głowie pojawił się pewien pomysł, który właściwie dopiero kiełkuje. I muszę sprawdzić pewne daty, żeby mi herezje nie wyszły przypadkiem. A właśnie, może któraś wie, tak w przybliżeniu, to w którym roku Adam zaczął łazić za Laurą?

AMG

Nie porobisz gorszych herezji niż scenarzyści Bonanzy, bez obaw...