www.bonanza.pl

Mada

Ben domyślił się, że Tim jest synem Adama. Tylko dlaczego Adam jeszcze nie dostrzegł podobieństwa? Rozumiem, że jest skoncentrowany na razie na Meg i nie zauważył jeszcze tej oczywistej oczywistości. Rolling Eyes

To będzie ten kartofel między oczy Laughing

, o którym pisałaś.

Laura znowu wschodzi tam, gdzie jej nie posiali. Na razie jeszcze nie wie o zagrożeniu, więc szkodzi nieświadomie. Strach pomyśleć, co zrobi, gdy zauważy, co się święci.

Piękne zdanie: „...zawahał się przez chwilę po czym pocałował…zachłannie, jeden raz, ostatni zanim zatraci się zupełnie, na zapas, za przeszłość, która była i za przyszłość, której nie będzie". Zwłaszcza ten ostatni zwrot.

Ładnie przedstawiłaś Colina. Po pierwszym fragmencie jakoś trudno było poczuć do niego sympatię. Po drugim – widać, że to dobry człowiek, wzbudzający ciepłe uczucia.

Cieszę się, że Adam nie okazał się łotrem.

Nadgarstka już nie skomentuję. Laughing

Aga

**********************

Adam stał oparty o filar ze skrzyżowanymi rękoma. Po chwili zaczął nerwowo chodzić tam i z powrotem wzdłuż werandy. I znowu przystanął i oparł się o filar. Czekał na Megan i Tima. Doktor był u Colina. Zastanawiał się jak przekaże złe wieści Meg. Co jakiś czas nerwowo pocierał szczękę lub przeczesywał dłonią włosy. Meg zaraz wróci z miasta.

-Adam, Adam – Joe błyskawicznie zsiadł z konia. – Pa i Hoss wyjechali do Kalifornii na dwa miesiące! Niespodziewanie w sprawie spadku dla Hossa! Słyszysz Adam?!
-Weź małego do Ponderosy najlepiej do jutra. – Adam powoli ruszył w kierunku nadjeżdżającej bryczki z Meg i chłopcem.

Joe chwycił go za ramię.

-Nie słyszałeś co mówię Adam? Pa i Hoss…
-Colin Montgomery nie żyje. – Adam spojrzał na brata nieobecnym wzrokiem. – Weź małego.

Joe zamarł i spojrzał na brata, a potem na Meg. Z wymuszonym uśmiechem spojrzał na dziecko.

-Dzień dobry Megan…. Tim chcesz zobaczyć małe króliki? Pokażę Ci, ale najpierw przejedziesz się moim łaciatym konikiem, co Ty na to? – niepewnie spojrzał na Megan.

Ta spojrzała na Adama. Czuła, że coś jest nie tak. Dostrzegła bryczkę doktora i zbladła.
Zeskoczyła z okrzykiem i próbowała minąć Adama, ale ten stanął jej na drodze i zamknął w ramionach.

-Meg chodź tutaj.
-Nie! Nie! Puść mnie! – próbowała wyrwać się, szarpiąc i bijąc pięściami w pierś Adama.
Ten złapał ją za nadgarstki, unieruchomił i spojrzał w oczy.

-Meg proszę…on …Colin…- nie był w stanie wydusić nic więcej.

Jej zielone przerażone oczy pełne łez patrzyły na niego z nadzieją, której nie mógł jej dać.
Doktor Martin stanął w drzwiach i pokręcił głową. Megan już wiedziała. Jej ciałem wstrząsnął szloch. Adam objął ją i tulił szepcząc słowa otuchy. Głaskał po głowie i całował włosy. Nic więcej nie mógł jej dać. Nic więcej.

******************

Przez ostatnie półtora miesiąca Adam był wsparciem dla niej i małego. Załatwiał formalności związane z pogrzebem, przywoził jedzenie od Hop Singa, bawił się z Timem. Po prostu był.
Laura czuła zazdrość, zawsze kiedy Adam komuś pomagał. I tym razem zachowywała się dość histerycznie mimo adoracji Willa i spędzeniu z nim kilku upojnych nocy ciągle chciała trzymać dwie sroki za ogon. Przebąkiwała o jego niewdzięczności innym razem o przesunięciu daty ślubu, o wątpliwościach i chęci wyjazdu do Europy. Sama nie wiedziała czego chce.
Adam wpuszczał wszystko jednym uchem, a drugim wypuszczał. Teraz liczyła się dla niego wyłącznie Megan i pomoc jej w tym trudnym czasie. Był dżentelmenem w każdym calu, ale było mu coraz trudniej.

Megan nie mogła przeboleć straty Colina. Przez pięć lat byli dla siebie wsparciem. Myślała, że tak będzie zawsze. Tyle przecierpiał i musiał umrzeć. Życie jest niesprawiedliwe.

Adam przyglądał się Megan. Widział jej cierpienie, ale nie wiedział co więcej może zrobić. Jak co dzień położył małego spać. Meg patrzyła w okno.
Adam stanął za nią i objął ją ramionami. Ona odwróciła się i spojrzała niepewnie. Chciała coś powiedzieć, wargi jej zadrżały i wtedy Adam pocałował ją delikatnie. Nie broniła się. Jej dłonie powędrowały na jego kark i znalazły drogę w jego kruczoczarne włosy. Całował ją coraz mocniej i intensywniej. Spojrzał na nią szukając potwierdzenia. Wziął ją na ręce i położył delikatnie na łóżku. Przygniótł ją swoim ciałem. Spojrzał jeszcze w jej zielone oczy i wiedział, że nie ma już odwrotu. Napięcie rosło w nim z każdą sekundą. Serce biło jak oszalałe. Jego dłoń błądziła po karku i we włosach Meg.

-A Laura? – Meg spojrzała pytająco na Adama stopując go dłonią na zanadrzu.
Resztki rozsądku na chwilę wróciły.

-Jesteś i byłaś zawsze tylko Ty. – niski głos Adama i namiętny pocałunek zburzyły tamę namiętności, która była uśpiona w obojgu od lat.

****************

Megan patrzyła zaskoczona na starszą parę w drzwiach.

-Peter Montgomery, a to moja żona Rebeka Montgomery. – podał doń zaskoczonej dziewczynie.

Wpuściła ich zamykając powoli drzwi. Nie spodziewała się ich wizyty, chociaż Adam wysłał telegram. Patrzyła na nich z lekkim niepokojem. Nie wzbudzili w niej sympatii. Chłodny ton głosu i wyniosłe spojrzenie sprawiło, że poczuła ciarki. Oni rozglądali się z niesmakiem po wnętrzu domku. Kiwali niezadowoleni głowami. Nie tego spodziewali się dla swego wnuka.
Megan starała się być miła, ale oni traktowali ją z wyniosłością. Rozmowa nie kleiła się. Patrzyli na nią z ukosa. Zadawali mnóstwo pytań. Megan czuła się onieśmielona i zaczynała się trochę obawiać.

-A gdzie nasz wnuk ?
-Śpi. A przynajmniej spał – Megan wstała i podeszła do Tima, który ciekawie przyglądał się obcym.
- Przejdźmy do rzeczy Megan. Chcieliśmy byś przeprowadziła się z małym do Europy. Tam zapewnimy Wam godne warunki..
-Słucham? – Megan zatkało. – O co prosicie?
-Abyś z małym przeniosła się…
-Mały ma imię i nigdzie się nie przenosimy! – Megan wzburzona podniosła głos.- Wyparliście się własnego syna, a teraz sięgacie po mojego! Nigdy!

Państwo Montgomery wstali i skierowali się do wyjścia.

-Peter wiedziałam, że nie ma co z nią dyskutować. Zatem młoda damo spotkamy się w sądzie. Albo przeprowadzić się z nami do Europy albo nie. Mały i tak wyjedzie z nami. – Rebeca Montgomery zmierzyła z wyższością od stóp do głów Megan i uśmiechnęła się tak iż Megan prawie stanęło serce.

Adam jechał do Megan w doskonałym nastroju. Wiedział już, że nie wypuści Meg z rąk. Zerwie z Laurą i w stosownym czasie poprosi Meg o rękę. Nic i nikt nie zakłóci tego stanu.

***************

-Co robisz Meg? Wyjeżdżasz? Meg? – Adam stanął na drodze między walizką a szafą blokując jej wejście.

Spojrzała na niego blada i przerażona. Nie wiedziała co robić. Ślub Adama i Laury już za dwa miesiące, Bena nie ma, grożą jej sądem, a ona nie wie jak zareaguje Adam na wieść o ukrywanym synku przez cztery lata.
Siadła na skraju łóżka i ukryła twarz w dłoniach.

-Kochanie co się stało? – usiadł obok zaniepokojony i objął ramieniem.

Meg powiedziała o wizycie rodziców Colina pomijając istotny szczegół ojcostwa Adama. Sama nie wie dlaczego. Nie chciała być przyczyną rozpadu związku jego i Laury. Ucieczka to zawsze dobry sposób. Tylko taki znała.

-Nigdzie nie wyjedziesz! Ani Ty ani Tim. Zostaw to mnie.

Adam siedział w kancelarii i omawiał sprawę Megan z prawnikiem Markiem Williamsem. Teoretycznie nic nie powinno się wydarzyć, ale Montgomery to ważne nazwisko. A Meg nie ma dochodów tylko oszczędności, które wkrótce się skończą, a państwo Montgomery bogaci i znani w środowisku adwokackim. Zależy jaki sędzia się trafi. Tak niestety jest. Nie zawsze wygrywa sprawiedliwość.
Adam telegrafował do Pa. Prosił o uruchomienie kontaktów i jak najszybszy powrót.
Patrzył na Meg, która siedziała przy stole z nosem na kwintę. Coś ją martwiło. Unikała wzroku Adama, była nerwowa. Może to rozprawa wyprowadza ją z równowagi? To już za dwa dni. Nie może się nie udać. Po prostu nie może.

***************

zorina13

Nie rozumiem ,czemu Meg nie powie Adamowi prawdy od razu.
Przecież on ją kocha.

Aga

ja też tego nie rozumiem Confused

kobiety...kto je zrozumie... Cool

Ewelina

Aga, znów komplikujesz ... teściów nasłałaś na Megan ... ładnie to tak?

Aga

nie tylko teściów ...będzie tarmoszenie Cool

Ewelina

Adasia

i znów szalejesz Evil or Very Mad

Aga

jesli masz na myśli psychikę to tak Adasia, fizycznie i psychicznie Meg i Tim Confused

, ale przecież ...będzie dobrze Confused

chyba

Ewelina

Jeszcze epidemię dżumy pewnie dołożysz Razz

Za mało cierpią Mad

Mada

Laura spędzała upojne noce z Willem? Shocked

A to mnie zaskoczyłaś.

Teściowie okropni! Nadęci i oschli.

Dlaczego Adam po nocy z Meg nie zerwał z Laurą? Ma zamiar, ale dlaczego to odkłada?

Szkoda, że Meg nie powiedziała prawdy o dziecku i teściom, i Adamowi. To by uprościło wiele spraw, ale pewnie nie byłoby tak dramatycznie. Prawda wyjdzie z pewnością na rozprawie. Już się martwię… Sad

Aga

cholercia miałam skasować te upojne noce Confused

miało być kilka pikników Confused

też sie martwię Sad

Ewelina

Sędzia może być głuchy ... jak znam Agę, to sędziego też potarmosi Razz

Mada

Ewelino, błagam, nie wymyślaj, bo już nie wiem, czy się śmiać Laughing

czy płakać Crying or Very sad

.

Aga

nie ...sędziego nie Laughing

będą góra dwa fragmenty to nie ma co mieszać ..potrzebowałam dramatu małego dla równowagi...

a dlaczego Mada nie komentujesz nadgarstków ? Laughing

nie wiem czemu ale one zawsze mnie kręcą Confused

tzn Adaś + nadgarstki Cool

Mada

Kręci Cię, gdy Adam chwyta kobietę za nadgarstek? Rolling Eyes

Takie okazywanie męskiej dominacji? A nie chciałam skomentować, bo mnie wyprzedziłaś z tym uśmieszkiem porozumiewawczym, to i dałam spokój.