www.bonanza.pl

Lidka

Dziwnie się ten Marvey zabiera do niszczenia Candy'emu życia. No i czemu jeszcze nie pozbył się trefnego złota. Zobaczymy, co wymyśli dalej.

Mada

"Nie wróciłem po to, żeby krzywdzić jakieś małe myszki. Mnie interesuje tylko jeden, duży szczur. Ty, Canaday. Mam zamiar zniszczyć Ci życie, od podstaw, do szczętu." Okropny typ. A mógł zacząć od początku, zmienić swoje życie. Zachciało mu się zemsty, to ... ma. I jeszcze uważa, że Candy jest do niego podobny. Shocked

Candy pewnie się zdziwi, gdy wróci do Ponderosy i okaże się, że India nadal jest do wzięcia, bo Adam się nie oświadczył. Mniemam, że ta informacja odrobinę poprawi mu humor. Smile

Gość

Nie będę chyba już rozwijała wątku pana z przetrąconą moralnością. Ważne jest to:

Aga

Miałam rano co czytać w tramwaju ... Very Happy

chociaż godzina wstawienia przez Ciebie i komentowania przez Ewelinę rozłożyła mnie na łopatki... Laughing

Candy miał sporo szczęścia, podoba mi się w akcji i już cieszę się na myśl iż odda Indii jej skarb zaskarbiając sobie zapewne odpowiednie miejsce w sercu Very Happy

Marvey ma tylko złamaną rękę, może wiele jeszcze złego zdziałać....nie podoba mi się ten typek ... Evil or Very Mad

Gość

Nie było jeszcze tak późno Smile

Aga

to akurat wiem Laughing

jesteś nocnym markiem bez dwóch zdań Rolling Eyes

Ewelina

Godzina wstawienia komentarza? Wczesna, zważywszy, że mąż pracuje na nocną zmianę Very Happy

Aga

ja przewracałam się na drugi bok Laughing

Gość

Miłego czytania Smile

********

Powrót zajął im więcej czasu niż przewidywali, ze względu na obecność i stan swojego więźnia zmuszeni byli się poruszać dużo wolniej. Najgorsza dla Joe była chyba druga noc czuwania. Kiedy pod wieczór drugiego dnia zobaczył z daleka jaśniejący budynek więzienia w Virginia City – poczuł ulgę.

Wszystko przebiegało bardzo sprawnie – Roy bez słowa zamknął Marvey’a i wezwał do niego doktora Martina. Kiedy czekali, wysłuchał zeznań Candy’ego. Mężczyzna skończył właśnie opowiadać, kiedy wszedł doktor.
Podszedł on do Roy’a, zamienił kilka słów i skierował się w stronę celi. Przechodząc obok Canaday’a dość bezceremonialnie obejrzał szybko jego głowę.

- Najpierw się zajmę więźniem, tobą później. – Mruknął. – Miałeś dużo szczęścia, trochę głębiej, kilka centymetrów dalej… Uszkodzenie nervus trigeminus albo commotio cerebri … Siedź, trzeba to oczyścić. – Dodał już głośniej.

Joe usiadł przy biurku Roy’a i nalał sobie kawy. Szeryf przygotował sobie czystą kartkę na jego zeznania i też uzupełnił swój kubek z kawą.
Candy siedział niespokojnie.

- Będziesz mnie jeszcze potrzebować Roy?

Szeryf spojrzał na niego przeciągle.

- Nie, złożyłeś już zeznanie, to w zasadzie wszystko, czego bym potrzebował.
- Mogę oddać naszyjnik tej nauczycielce?
- Nic nie stoi na przeszkodzie, na pewno się ucieszy. – Szeryf lekko uśmiechnął się pod wąsem.
- Lekarz kazał ci siedzieć. – Zaprotestował Joe. – Masz zostać i…
- Nic mi nie jest. – Candy obrócił się jeszcze w drzwiach. – Zobaczymy się w Ponderosie.

*********

Dziewczyny nie było w jej domu, w ogrodzie, nawet w szkole. Candy zrezygnowany pochylił się w siodle. Pojechała może do miasta, może kogoś odwiedza… Miał wrażenie, że płonie mu głowa a nigdzie nie było nawet kropli wody. Zniechęcony i zmęczony zawrócił w stronę rancza.

Dojechał dosyć szybko, prawie w biegu zeskoczył z konia i podszedł do pompy. Zdjął kapelusz, polał sobie kark chłodną wodą, potem polał głowę, napił się – i niewiele myśląc, włożył całą głowę pod strumień.
Opamiętał się po kilku minutach. Odgarnął mokre włosy z czoła i rozejrzał się za koniem, chcąc go też napoić i odprowadzić do stajni.

I przez krótką chwilę miał wrażenie, że już majaczy. Przy ogrodzeniu stała India. Oczy miała promienne, jasny warkocz spływał po jej ramieniu, ubrana była w kremową sukienkę. Candy przez chwilę chłonął ten jasny widok, nic nie mówiąc.

India podeszła do niego z promiennym uśmiechem. W następnej sekundzie chyba zobaczyła szramę na skroni, bo oczy jej pociemniały a uśmiech zbladł.

- A taką miałam nadzieję, że Cię nie znajdzie… Czy to bardzo boli? Jak się czujesz? – Spytała, podchodzą jeszcze kilka kroków bliżej.

Miała taką minę i taki ton, jakby jej rzeczywiście leżało na sercu jego dobro. Candy uśmiechnął się lekko.

- Nie, nic mi nie jest, to tylko zadrapanie. Nie martw się… Mam coś, co należy do Ciebie.

W jej oczach pojawiło się zdumienie, gdy wyciągnął z kieszeni złoty łańcuszek.
Wyciągnęła do niego dłonie z cichym okrzykiem.

- Jak… Skąd wiedziałeś, że to mój? Przecież widzieliśmy się raptem kilka razy…
- Widać jednak zapamiętałem. – Odpowiedział Candy z promiennym uśmiechem na twarzy, wręczając jej naszyjnik. Patrzył w jej świetliste, słodkie oczy i się uśmiechał, całym sobą.

Na jej ręku nie widział żadnego pierścionka, co oznaczało, że India nie jest zaręczona z Adamem Cartwrightem. Nie przepuszczał nawet, że...

I w tym momencie przyjechał Joe.

*********

Adam chodził po pokoju jak chmura gradowa, cała jego sylwetka emanował niepokojem i zdenerwowaniem. Oczy miał pociemniałe i błyszczące. Joe siedział na ławie przed kominkiem i obserwował brata, Candy siedział spokojnie w fotelu; India opatrywała mu skroń.

Te przyjemne, chłodne ręce, delikatny dotyk…Długie, jasne włosy, spływające …

- Wysłałem wam telegram, miałem nadzieję, że będziecie uważać. – Adam przerwał nagle rozmyślania Canaday’a.
- Mogłeś użyć nieco więcej słów. – Poirytował się Joe. – Choć raz…
- A miałem napisać, że moralnie przetracony, chciwy pieniędzy człowiek was szuka? – Adam wykrztusił sarkastyczny komentarz.

Przeczesał dłonią włosy, zapatrzył się w kominek.

- Kim on w ogóle jest? – Zapytał Candy’ego, gwałtownie się odwracając.
- Stary znajomy. – Lakonicznie odpowiedział. Spojrzał na Indię – Przepraszam, że musiałaś go spotkać.

India tylko pokręciła głową, ale nie wyglądała na zagniewaną.

- Panowie, dosyć. – Wtrącił w końcu Ben. – Człowiek znajduję się już w więzieniu, nie ma sensu czynić sobie wyrzutów, Candy, jesteś pewien, że doktor Martin nie powinien tego obejrzeć?
- Nic mi nie jest. To tylko otarcie…
- Joe, Candy… panno Cole… Jest późno, dochodzi już dwunasta. Myślę, że najrozsądniej będzie udać się spać. To był długi dzień. – Ben zaproponował. – Adamie, muszę z tobą chwilę jeszcze porozmawiać…
Adam spojrzał zaskoczony na ojca, ale nie przyszło mu do głowy protestować.

***********

Mada

Spodobał mi się bezceremonialny doktor Martin. Laughing

India promiennie się uśmiechnęła, widząc Candy'ego. Zmartwiła się, widząc szramę, później go opatrywała. Ładnie, ładnie, ładnie. Na dodatek mężczyzna wręczył jej skradziony łańcuszek. Dziewczyna chyba nie liczyła na to, że go odzyska.

Jestem ciekawa, o czym Ben chce rozmawiać z Adamem. I dlaczego Adam jest tym taki zaskoczony?

Gość

odzwyczaił się od takiego traktowania Smile

Lidka

O kurczę, widzę, że moralne przetrącenie robi furorę. Prawie tarzałam się ze śmiechu, jak to czytałam. I rozmazałabym sobie makijaż, gdyby coś z niego jeszcze zostało o tej porze. Łzy były. Very Happy

Ben chce z Adamem mówić? Będzie mu robił wymówki? Da kazanie o tym, jak ostrzegać braci przed przetrąconą moralnością? Czy Adam będzie musiał dużo razy powtórzyć "Pa"? Very Happy

Gość

Właśnie, miałam podziękować Smile

Bardzo mi się spodobało to zdanie i pasowało jak ulał Smile

Ewelina

India chyba jednak zostanie przy Candy'm. I krzyżyk jej oddał ... i martwi się o niego ... ale co zrobi Adam? Kogo wybierze? bo na horyzoncie pokazały się dwie atrakcyjne kobiety Very Happy

Może Pa chce mu to delikatnie zasygnalizować, bo nie może doczekać się kolejnego pokolenia w Ponderosie ... dzieci takie niezdecydowane Confused

Dobre ... kiedy dalszy ciąg?

ADA

Wszystko wskazuje na to, że Candy i India będą parą. Joe miał rację mówiąc Adamowi, że mógł użyć więcej słów powiadamiając ich o grożącym niebezpieczeństwie. Też jestem ciekawa, o czym Ben chce rozmawiać z Adamem. Zżera mnie ciekawość Very Happy

Fragment, jak zwykle bardzo ciekawy. Czekam na ciąg dalszy Very Happy