www.bonanza.pl

Camila

To zrobiło się nieprzyjemnie.
Pewnie jeszcze sporo złych rzeczy pójdzie na konto prawdziwego Zorro zanim się wyjaśni kto stoi za tym wszystkim.

zorina13

-O co chodzi Bernardo -spytał Diego ,bo zdenerwowany służący ,wbiegł do domu.
Bernardo był wcześniej w tawernie ,bo jako oczy i uszy Zorro ,zawsze zbierał dla niego ważne informacje .
Służący zaczął mu jak zwykle na migi ,zaczął mu pokazywać co usłyszał.
-Spokojnie Bernardo ,powoli. Sędzia Vasco był w tawernie. Rozmawiał z tym aktorem Martinezem ,który wynajął pokój w tawernie.
Chce za jego pomocą zabić Zorro ?
Służący ,przecząco zaprzeczył głową .
-Zranić Zorro ?
Bernardo znowu zaprzeczył.
-Wszystko jedno -stwierdził Diego po chwili ,chcą zniszczyć Zorro.
Bernardo uśmiechnął się z zadowoleniem ,że pan wreszcie odgadł jego znaki.
-Tak -rzekł Diego -trzeba się temu przyjrzeć uważnie. Idę z ojcem na to spotkanie ,które organizuję sędzia dla wszystkich mężczyzn ,z rodzin szlacheckich. Ty zostaniesz w domu.
Na twarzy Bernardo ,pojawiło się rozczarowanie.
Diego widząc to uśmiechnął się leciutko.
-Nie będziesz tam potrzebny. Ktoś musi zostać w domu ,popilnować Lolity i Ramony. Uważasz ,że to mało ważne zadanie ?
Zapomniałeś ,jak mała kiedyś poszła do koleżanki ,nic nam nie mówiąc, a Lolita mało nie umarła ,ze strachu ,że ktoś porwał Romanę ?
A ja będę sobie musiał poradzić ,jakoś bez ciebie ,a to nie będzie łatwe.
Twarz Bernardo się nieco rozchmurzyła ,bo Diego ,zawsze wiedział jak go ugłaskać.
Diego wyglądał jak książątko ,ubrany w niebieski garnitur ,białą plisowaną koszulę i spodnie w pepitkę.
Uśmiechnął się widząc swoje odbicie w lustrze ,bo maska Diego de la Vegi ,który ,był piękny ,próżny ,dandysowaty , była jak zwykła niegnana.
Rola równie dobrze skrojona ,jak jego nowy garnitur.

-Panowie -zaczął sędzia Vasco -zebraliśmy się tutaj ,bo myślę ,nad stworzeniem obywatelskiej armii. Z całym szacunkiem do pana kapitana ,ale jego garnizon nie jest nas w stanie nas obronić przed Zorro i inną hołotą ,która terroryzuję nasze ulice.
-Nie powinnyśmy się stawiać ponad prawem -odparł Alejandro de la Vega. To mi przypomina rodzaj samosądów.
-Mówię zupełnie o czymś innym -rzekł sędzia. Albo będziemy silni ,albo słabi ,bo życie to gra na szachownicy . Albo jest się pionkiem ,albo królem.
-Pan sędzia ma rację – mężczyźni odwrócili się zdumieni ,bo w drzwiach stał mężczyzna ,ubrany w maskę i strój Zorro. Ja jestem królem i każę wam bogaczom ,płacić nowy podatek ,podatek od życia. Bo wy bogacze ,na życie nie zasługujecie.
Senior Tomas ,podniósł się oburzony tymi słowami, a fałszywy Zorro ,strzelił do niego ze starego pistoletu.
Ranny Tomas osunął się na ziemię.
-Dawajcie mi wszystko co macie ,klejnoty ,złoto. Zrobię z tego dobry użytek ,połowa będzie ,dla mnie ,a połowa dla biednych. Żadnych nerwowych ruchów kapitanie. Jeśli tylko wyciągnie pan szpadę ,zabiję pańskiego ,grubego sierżanta.
-Nie jestem gruby ,tylko dobrze umięśniony -zaprotestował Garcia.
Mężczyzna w masce zaśmiał się.
Zebrawszy łupy ,wśród którym był też złoty zegarek Diego na łańcuszku z wygrawerowanym nazwiskiem Dela Vegów ,udał się na górę.
Był już na schodach ,gdy kapitan Mendoza ,pobiegł za nim i wyzwał na pojedynek.
Walka na florety ,między nimi była zacięta i pasjonująca ,w końcu jednak kapitan Mendoza stracił swoją broń.
-Teraz będę musiał cię zabić żołnierzyku-rzekł mężczyzna w masce ,uśmiechając się ze złośliwym okrucieństwem.
-Zanim to zrobisz ,będziesz musiał się zmierzyć ze mną -mężczyzna odwrócił się słysząc te słowa.
Wszystkich obecnych ogarnęło jeszcze większe zdumienie.
Na przeciwko siebie stanęło dwóch mężczyzn ,obaj byli ubrani w identyczne czarne kostiumy i mieli takie same ,maski na twarzach.
-Z przyjemnością cię zabiję przebierańcu.
-Kto tu jest przebierańcem ?
-Drugi Zorro -rzekł Garcia nie mogąc wyjść ze zdumienia i obserwując ten niezwykły pojedynek ,z zacięciem. Ale który jest prawdziwy ?
-Ten wyższy -odparł kapitan Mendoza z uśmiechem. To jest prawdziwy Zorro.

Camila

Sędzia wszystkim sposobami chce zniszczyć Zorro.
Kapitan jest bardzo spostrzegawczy. Ciekawe jak zakończy się pojedynek dwóch Zorro?

Aga

zorina13

Sędzia zniecierpliwiony ,długim pojedynkiem ,wziął stary pistolet i trafił w plecy jednego Zorro.
Drugi zniknął.
Wszyscy podbiegli w stronę ,martwego mężczyzny ,który leżał na podłodze.
Garcia zerwał mu maskę z twarzy.
-Ależ to ten aktor Martinez ,który wynajmował pokój w tawernie -wykrzyknął zdumiony.
-Jest pan aresztowany pod zarzutem morderstwa -rzekł Mendoza ,zwracając się do sędziego.
-Pan się zapomina ,ja jestem sędzią królewskim ,w tym mieście.
-A ja jestem komendantem -odparł spokojnie Mendoza. To co pan zrobił ,było ewidentnie morderstwem i myślę ,że będzie pan za to wisiał.
Ale ludzie ,których pan sądził ,wisieli za błahsze przewinienia.
Mendoza ,wyprowadził sędziego ,a Garcia zaczął rozdawać ludziom ,przedmioty ,zrabowane ,przez fałszywego Zorro.
-Twój zegarek Don Diego. Diego gdzie jesteś ?
Diego ,gdzie on się podział ?
-Jestem sierżancie -odparł Diego ,który naglę stanął w drzwiach.
-Gdzie byłeś -spytał sierżant.
-Nie lubię walki ,wiec schowałem się w krzakach -odpowiedział Don Diego.
-Tchórz -orzekł senior Tomas ,patrząc z pogardą na młodego De la Vegę.
-Szkoda ,że ja nie wpadłem na ten pomysł -mruknął sierżant Garcia. Tutaj było naprawdę groźnie. Twój zegarek Diego.
Diego odebrał zegarek i uśmiechnął się uprzejmie.

Alejandro powoził powozem ,którym jechał razem z synem.
-Chciałem ci coś powiedzieć -rzekł naglę ,zwracając się do syna. Przez chwilę ,zanim zerwali Martinezowi maskę ,bałem się sędzia zabił ciebie.
Nie nie chodzi o to ,że wszystko by się wydało ,tylko nie umiał bym żyć bez ciebie. Rzadko ci to mówiłem ,ale bardzo cię kocham i jestem z ciebie dumny.
-Dziękuje ojcze. Te słowa wiele dla mnie znaczą. Też cię bardzo kocham.
-Takich słów nigdy nie jest za wiele -Alejandro ,uśmiechnął się ciepło. Jestem bardzo szczęśliwy ,ja i Alma. Teraz zrozumiałem ,że małżeństwo z nią ,było jedną z najlepszych decyzji jakie podjąłem. Przez te wszystkie lata pisywałem z Franczeską i innymi paniami ,a dopiero niedawno zrozumiałem ,że prawdziwy skarb ,był zawsze obok mnie ,tylko tego nie zauważałem.
-Tak ,ciocia Alma jest wspaniała -zgodził się Diego. Czy to znaczy ,że doczekam się wreszcie braciszka ,lub siostrzyczki ?
-Diego ,trochę więcej szacunku do ojca -oburzył się Alejandro. Mógłbyś przestać wreszcie żartować.

Kilka tygodni później
-Dlaczego nie mogę tam wejść -Diego zdenerwowany chodził po całym gabinecie. Moje dziecko się rodzi ,a ja nie mogę tego zobaczyć.
-Synu opanuj -rzekł Alejandro. Rodzenie to babska sprawa ,tak było od tysięcy lat ,mężczyzna poza doktorem ,nie jest tam wtedy potrzebny.
Alma wyszła w końcu z pokoju Lolity i uśmiechnęła się w stronę Diego.
-Masz pięknego syna -rzekła zwracając się w stronę młodego Dela Vegi.
-Mam syna.
-A ja mam wnuka -twarz Alejandro rozpromieniła się jak słońce.
Diego wszedł do pokoju ,gdzie była Lolita trzymająca w ramionach maleństwo.
Patrzyła z zachwytem na dziecko ,nie wierząc ,że coś tak pięknego ,może być jej.
Chłopiec wyglądał jak mały korsarz ,wyglądał zupełnie jak Diego.
Jeszcze ,nie wiedziała ,że za dwadzieścia lat Hua-kin ,zostanie zastępcą Diego i nowym bohaterem dla całej Kalifornii.

Alma zdziwiła się ,gdy usłyszała pukanie do drzwi i zobaczyła kapitana Mendozę i sierżanta Garcię. Podzieliła się z nimi od razu dobrą nowiną .
-Napijecie się ze mną panowie -spytał Diego już ,swobodny ,rozluźniony ,proponując panom ,butelkę nowej ,znakomitej madery.
-Dziękuje ,ale nie -odparł Mendoza. Mam służbę. Przyszedłem tylko powiedzieć ,że sędzia zmarł naglę na serce i nie będzie miał procesu o zastrzelenie Martineza.
-Można ,przewrotnie powiedzieć ,że mu się udało -stwierdził Diego w zamyśleniu. A pan się napije sierżancie -rzekł zwracając się do Garcii.
-Z przyjemnością -odparł Garcia. Teraz jestem już na urlopie ,wiec mogę sobie pozwolić. W zasadzie wyjeżdżam jutro ,wiec przyszedłem się pożegnać.
-Gdzie pan wyjeżdża?
-Do mojego kuzyna w Santa Barbara-odparł wesoło sierżant. Jest niesamowicie do mnie podobny. Nie można nas odróżnić ,tylko ,że on jest chudy jak szczapa.

Koniec.

Camila

Dobrze, że wszystko się udało.
Po tylu przejściach Diego szczęśliwy z Lolitą. Doczekali się syna. Można powiedzieć pełnia szczęścia.