www.bonanza.pl

Aga

Ewelina tarmoszenie w granicach normy...Melka raptem z jednym siniakiem i to w sumie niechcący...wszak Simons miał nawet wyrzuty sumienia Wink

posiedziała w ciemnej piwnicy... Rolling Eyes

a do Santa Fe nawet nie dotarła nie wspominając o tym, że nawet jednej dawki opium jej nie dali ... Confused

Mada

Senszen, ADA, dziękuję za pochwałę. Smile

Aga

Naprawdę???? Ciekawe co wymyśliłas Very Happy

super !!!

Mada

Widzę, że rozpiera Cię energia po powrocie od teściowej. Laughing

Czy to może entuzjazm spowodowany nieograniczonym dostępem do internetu?

Aga

Raczej działaniem tabletki przeciwbólowej...meczyla mnie migrena u teściowej Confused

Mada

* * * * *

W pokoju zaczynało się robić coraz jaśniej. To świt zakradał się do małżeńskiej sypialni. Poświata nad horyzontem zwiastowała bliski już wschód słońca. Melissa powoli otworzyła oczy. Adam wsparty na prawym ramieniu przyglądał się jej z zachwytem.
- Nie śpisz? – zapytała, lekko się przeciągając.
- Delektuję się pięknymi widokami – prześlizgnął się wzrokiem po jej ciele.
- Nie masz jeszcze dość? – zapytała, chcąc się odrobinę z nim podroczyć.
- Ja? Dopiero się rozgrzewam – powiedział z chełpliwym półuśmieszkiem, przyciągając ją do siebie bliżej.
- Nie zamierzasz dzisiaj pracować? – zauważyła niewinnym tonem, przesuwając ręką po jego zanadrzu. – Macie spore opóźnienia …
- Ależ, skarbie … – przerwał jej ze śmiechem. - Ja cały czas ciężko pracuję i właśnie … nadrabiam zaległości. Wiesz, że jestem obowiązkowy…
- O tak … - szepnęła, czując jego spragnione usta na swoim miękkim ciele. Topniała w jego uścisku, rozkoszując się dotykiem silnych, męskich dłoni. Zanurzyła ręce w jego włosach, pławiąc się w blasku pożądania. Przepełniało ją intensywne i bezgraniczne szczęście. ….. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. …. Melissa leżała w ramionach drzemiącego Adama. Zastanawiała się, jak jej mąż poradzi sobie dzisiejszego dnia z trudami pracy na ranczu. Po takiej nocy chyba oboje nie będą mieli siły zejść na dół przed południem. Gdy tylko o tym pomyślała, usłyszała lekkie kroki na korytarzu, a za chwilę bębnienie w ich drzwi.
- Śniadanie! – wrzasnął Joe i po chwili pilnego nasłuchiwania zbiegł na dół.
Adam otworzył jedno oko. Westchnął, po czym przyciągnął Melissę jeszcze bliżej i wymruczał coś w jej włosy. Oboje zasnęli, błogo się uśmiechając. Po upływie kwadransa na górze pojawił się Ben i po chwili wahania zastukał do ich drzwi.
- Adam? – dał się słyszeć jego donośny głos, który obudziłby umarłego.
- Tak, Pa? – odezwał się w końcu syn.
- Kiedy zejdziecie na śniadanie? – chciał wiedzieć.
- Chyba nie zejdziemy – poinformował go Adam, ziewając.
- Musicie. Wszyscy na dole na was czekają – zażenowanie w głosie Bena docierało do uszu syna nawet przez grube drzwi.
- W takim razie będziemy … za jakiś czas – obiecał Adam.
Ben pilnie nadstawiał ucha, ale nic więcej nie usłyszał. Westchnął zrezygnowany i zszedł do salonu.
- Chyba musimy pomyśleć o własnym domu – zauważył Adam. – Tam nikt nie będzie nas poganiał, podsłuchiwał czy marudził pod drzwiami sypialni.
- Doskonała myśl – poparła go żona. – Poza tym we własnym domu nie będę musiała zakładać nocnej koszulki. Teraz muszę z obawy, że ktoś nieproszony wejdzie do pokoju.
- Toż to koronny argument – zachwycił się Adam. – Jeszcze dziś wezmę się za projekt – obiecał.
Pocałował ją w czubek nosa, po czym oboje zajęli się zbieraniem sztuk odzieży rozrzuconej po całej sypialni.

* * * * *

Na śniadaniu Adam i Melissa byli tak skupieni na sobie, że z początku nie zauważyli porozumiewawczych uśmiechów pozostałych członków obu rodzin. Po jakimś czasie dostrzegli tę amatorską pantomimę, ale wcale się tym nie przejęli. Adam przywołał na swojej twarzy najbardziej bezczelny uśmiech, na jaki go było stać i uraczył nim każdego, kto śmiał robić miny. Atmosfera przy kawie była wesoła, aczkolwiek Melissa czuła się odrobinę osamotniona w tym wybitnie męskim gronie – ona jedna i ich ośmiu. Nim ta myśl na dobre zagnieździła się w jej głowie, wszyscy usłyszeli głośne pukanie do drzwi. Joe poderwał się, aby otworzyć. Po chwili oczom zebranych ukazały się dwie nieznane osoby. Jako pierwszy kroczył niewysoki, sympatycznie puszysty mężczyzna, ubrany elegancko, ale nie krzykliwie. Za nim nieśmiało postępowała drobna, delikatna dziewczyna, która nie mogła mieć więcej niż 16 lat. Jej ciemne, lśniące włosy spływały miękkimi falami na ramiona. Joe patrzył na nią z dużym zainteresowaniem, a uśmiech na jego twarzy stawał się coraz szerszy i radośniejszy. Korpulentny mężczyzna zdjął czarny melonik i poszukał wzrokiem najstarszego osobnika w tym licznym gronie.
- Nazywam się Ambrose Bruckner – przedstawił się, patrząc na Bena. – Jestem prawnikiem. Moja kancelaria mieści się w Londynie, skąd właśnie przybywam.
- Ben Cartwright – nestor wyciągnął rękę na powitanie. – Czym mogę służyć?
- Czy są tu obecni członkowie rodziny Cranfordów? – prawnik powiódł wzrokiem po zebranych.
- Owszem – David jako najstarszy postanowił zabrać głos. – Jesteśmy tu w komplecie. Moi bracia i siostra.
- Doskonale – ucieszył się pan Bruckner. – W takim razie pozwolę sobie państwu przedstawić pannę Suzanne Cranford.
- Cranford? – jednocześnie zapytali Gregory i Jason.
- Tak – potwierdził z powagą prawnik. – Córka Madelaine i Roberta Cranfordów.
Po tych słowach zapadła cisza. Adam spojrzał po kolei na każdego z Cranfordów. Melissa zauważalnie zbladła, Gregory poluzował krawat, który nagle zaczął go uwierać, ręce Erica zacisnęły się w pięści. Jason mrugał w przyśpieszonym tempie. Jedynie twarz Davida nie wyrażała żadnych emocji i to właśnie on jako pierwszy się odezwał:
- Nasi … rodzice mieli jeszcze jedno dziecko?
- Ch….., nie wierzę! – wydarł się Eric. – Nas zostawili, a potem …
- Uspokój się – zaapelował David, mrożąc go wzrokiem.
- Ma rację! – Gregory poparł Erica. – Pozbyli się nas jak zbędnego balastu.
- Nie wierzę … - zakłopotany Jason potarł czoło.
Melissa milczała. Adam obserwował ją od początku tej sceny i widział, że informacja zrobiła na niej duże wrażenie. Żona wpatrywała się w Suzanne szeroko otwartymi oczyma. W końcu podeszła do dziewczyny, która stała wystraszona niezbyt życzliwym przyjęciem.
- Zapomnijmy na chwilę o tym, co zrobili … rodzice – wymówienie tego słowa zawsze sprawiało jej trudność. – Suzanne jest naszą siostrą i powinniśmy się zachować jak rodzina, a nie jak stado wilków.
Gniew błyszczał jeszcze w oczach mężczyzn, ale apel Melissy zrobił swoje. Powoli zaczynali się uspokajać i łagodniej spoglądać na Suzanne, która stała z opuszczoną głową. Już na pierwszy rzut oka było widać, że w kwestii charakteru niewiele ją łączy ze starszym rodzeństwem. Była nieśmiała i potulna. Mela objęła ją ramieniem i przedstawiła braci: „David, Gregory, Jason, Eric”.
- Wiemy, że masz na imię Suzanne i przyjechałaś z Londynu – powiedział ze spokojem David. – Nie wiemy natomiast, dlaczego pojawiłaś się właśnie teraz.
Dziewczyna popatrzyła z obawą na jego poważne oblicze.
- Przyjechałam, bo chciałam was poznać – wyznała cicho Suzanne. – Poza tym, przyjechałam, bo nasi rodzice … nie żyją.

* * * * *

Camila

A to niespodzianka.
Czyżby Joe miał się nią zainteresować?

Gość

Bardzo niespodziewany zwrot akcji Smile

Jak na zawołanie Melissy, pojawiła się w domu kolejna kobieta. Jak na razie Susanne jest nieśmiała i potulna... Ciekawe jakie cechy charaktery będzie przejawiała przy bliższym poznaniu?

Mada, fragment jak zawsze przyjemnie napisany, czyta się z dużą przyjemnością Smile

ADA

Mada pierwsza część super. Nie powiem, że takiego Adama lubię, bo zaraz Aga zacznie się ze mnie nabijać Very Happy

, ale takiego też go lubię. Miła małżeńska scena, choć jak na mój gust stanowczo za mało tych kropek, na ale trudno ...

Aga

Fragmenty Adama i Melki w łożu smakowite. Smile

podobają mi się takie drobiazgi...jak mówienie we włosy, ocieranie czołem o koszulę Adasia i takie tam.... Rolling Eyes

zaciekawienie i irytacja Bena i reszty....boskie Laughing

Adam ma rację najwyższa pora pomyśleć o swoim gniazdku Rolling Eyes

Mada

Aga

Kropek jak kropek....słów też niewiele Wink

Mada

A od czego wyobraźnia? Rolling Eyes

Muszę chyba zrezygnować ze scen sypialnianych, to i zarzutów mniej będzie. Laughing

Ewelina

Scen sypialnianych jest tyle ile potrzeba ... kropek też ... przecież oni cały czas mieszkają u tatusia, więc i ograniczać nieco się muszą ... z tymi kropkami Wink

Melce przybył nowy członek rodziny, siostra, czyli rośnie udzial kobiet Very Happy

Ale bracia dziwnie rozdrażnieni tą sytuacją? Nie wiem, dlaczego akurat Joe ma się Suzanne opiekować? Jeśli jest nieśmiała i przestraszona, to ... raczej Hoss ... on jest idealny w takich sytuacjach ... sama łagodność i złote serce ...

Aga